Παρασκευή 7 Νοεμβρίου 2008

Περί τέχνης...

Πώς να αρνηθείς πρόσκληση σε DeeDee και Αθηνά;
Περί τέχνης μου είπαν το παιχνίδι και σιγά μη δεν έπαιζα…
Άσχετα αν είμαι λίγο της αργοπορίας….
Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Πρέπει να γράψουμε, λέει ο κανόνας,
1. ρητο
ή/και
2. ποιημα
και να συνεχίσουμε με έναν
3. πινακα ζωγραφικης που μας αρεσει.

1.Τώρα, αν σας πω ότι εγώ χάθηκα, γιατί μου έρχονται στο νου πολλά ποιήματα, και πολλοί πίνακες ζωγραφικής, το καθένα για διαφορετικούς λόγους θα μου πείτε τι πρωτότυπο…
Αφού όμως πρέπει να αρκεστώ στο ένα, επιλέγω για τη δεδομένη στιγμή ένα αγαπημένο του Μίλτου Σαχτούρη:


Το Ψωμί
Ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φραντζόλα ζεστό ψωμί,
είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό,
ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω,
όμως και μία μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος
κι αυτή μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε κομμάτια γνήσιο ουρανό
κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πήγαιναν στο ψωμί,
όλοι τρέχανε στον μικρόν άγγελο που μοίραζε ουρανό!
Ας μην το κρύβουμε.
Διψάμε για ουρανό.


2.Το ρητό μου θα θεωρηθώ γραφική αν το επαναλάβω;

«Εξ όνυχος τον λέοντα»
λαική η σοφία….

3.Στο έργο τέχνης θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρατυπία. Μου αρέσει πολύ η ζωγραφική, αγαπημένος μου ο Κλιμτ από τους μεγάλους ζωγράφους(αν και έχω δει πίνακές του να φιγουράρουν σε κούπες, πόρτες νέας γνωστής εταιρείας και δε συμμαζεύεται, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα ,) ενώ εδώ μέσα ανακάλυψα πολλούς φίλους που πραγματικά δίνουν μορφή με τα πινέλα τους σε μικρά θαύματα,
αλλά
μου αρέσει το ίδιο πολύ και το κολάζ.
«Το colagge, παρότι φτάνει συχνά σε αδιαφιλονίκητα καλλιτεχνικά αποτελέσματα, παραμένει ένα παιχνίδι, ένα τρυκ όπως το καλειδοσκόπιο, τα παζλ, και οι μαγικές εικόνες…..είναι ένα τέχνασμα που αμφισβητεί την πείρα του βλέμματος, και άρα της συνείδησης: φτιάχνει αυτό που ούτε το μάτιούτε η φαντασία δεν έχουν αντικρίσει ποτέ. Σκοπός του είναι να δημιουργήσει ένα στιγμιαίο, διακεκομμένο , δίχως ειρμό και συνέχεια, περιθώριο λάμψης και ιλαρότητας…ένα άνισο κύμα απόλαυσης, απ’ την ενέργεια που απελευθερώνει το ξάφνιασμα. Λέγοντας τα πιο απίστευτα ψέμματα τολμάει να θρυμματίσει τον κόσμο και να τον ξαναφτιάξει με τα σπασμένα κρύσταλλα ενός καθρέφτη»
(Από το Δωμάτιο με τις Εικόνες του Οδυσσέα Ελύτη).


Το έργο είναι της λατρεμένης μου Ελπίδας Πανονίδου.

Για να το δείτε μεγαλύτερο πατήστε εδώ:

΄http://www.visualarts.gr/expositions.php?lang=1&expoId=1362

Τα σκίτσα της με είχαν εντυπωσιάσει πολύ πριν δω τα κολάζ της, πάντα με παιδικές φιγούρες, με αγάπη στο αβακωτό(σκακιέρα) με βύθιζαν σε κόσμους εσωτερικούς, υπαινιγμοί, οραματισμός και σκληρή πραγματικότητα, αντιθέσεις και συνθέσεις… Όταν όμως πρωταντίκρισα σε έκθεση τα επιτοίχια κολάζ της ένιωσα τα πόδια καρφωμένα στη γη, μαγνήτης οι δημιουργίες της, δεν ήταν η φιλία που συντόνιζε μυαλό και καρδιά, ήταν μια δημιουργία που σε αιχμαλώτιζε αυθύπαρκτη. Μικρά απειροελάχιστα κομματάκια χαρτιού στο εργαστήρι της μορφώνονται μέσα από τα χέρια της, τσίκι τσίκι, σε εικόνες και το ταξίδι αρχίζει....


Στο Micro-cosmo της Ελπιδας, τρισδιάστατες κατασκευές, κολλάζ στο χώρο και επίτοιχα έργα μικτής τεχνικής, με επιρροές απ’ τη ρεαλιστική αναπαράσταση και την ποπ κουλτούρα, προσεγγίζουν με χιούμορ και γλυκόπικρη αίσθηση, την παιδική ηλικία. Έργα στα οποία δεν υπάρχει συγκεκριμένος χώρος ή χρόνος, και στα οποία κυριαρχούν οι παιδικές μορφές – σύμβολα - , οδηγώντας το θεατή σε εσωτερικά τοπία. Μέσα από μία μίξη, ποπ διάθεσης στην προσέγγιση του θέματος και σουρεαλιστικής ελευθερίας στις συνθέσεις της, ταξιδεύει τον θεατή σε κόσμους και καταστάσεις φανταστικές. Τρεις διαφορετικές διαδρομές έκφρασης οδηγούν στο ίδιο σημείο, το εσωτερικό τοπίο. Αρχικά τα τρισδιάστατα κολάζ, παιχνίδι από χρώματα, σχήματα,διαστάσεις, επιτοίχια ή επιδαπέδια, κυριαρχούν στο χώρο. Ο όγκος και τα επίπεδα δημιουργούν απόλυτα ανάγλυφη επιφάνεια και το κολάζ ορίζει την εικόνα. Ο θεατής καλείται να ταξιδέψει, άλλοτε με αφορμή το βλέμμα ενός παιδιού-συμβόλου και άλλοτε με αφορμή κάποιο ονειρικό περιβάλλον που παραπέμπει σε εσωτερικό τοπίο. Σχέδια από μελάνι σε χαρτί ή σε καμβά, κάποια σε χρωματιστές κορνίζες και κάποια σε λευκό τελάρο, βρίσκονται κατά ομάδες στον τοίχο σαν ομαδικές συνθέσεις. Η λεπτή γραμμή από μελάνι, ορίζει τον χώρο και τον όγκο, ξεδιπλώνοντας μια εικόνα σαφή, ανθρωποκεντρική. Το τοπίο παραμένει εσωτερικό και η ματιά κάποιας φιγούρας διαρκής.Τέλος, το τρισδιάστατο ζητά τον δικό του χώρο, με αποτέλεσμα μια μικρή εγκατάσταση, που συνδέεται θεματικά με τα έργα, αφήνοντάς σου την αίσθηση πως οι ήρωες των έργων έχουν αφήσει ζωντανά τα ίχνη τους στο χώρο.

Για περισσότερα:
http://www.astrolavos.gr/astrolavos_greek/htmlpages/artists/2008/02/pavlopoulou.htm
http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1474711
http://www.blackwhitemag.net/index.php?id=23,109,0,0,1,0
http://www.gcr.gr/default.asp?pid=19&nID=45&la=1
http://www.ekathimerini.gr/4Dcgi/4Dcgi/_w_articles_civ_12_20/02/2008_259882
http://www.in2life.gr/culture/theatre/articles/107791/article.aspx?apg=4
http://www.dyodeka.gr/week/arts/380
http://koyinta.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=2312&Itemid=32
http://www.operathessaloniki.gr/D888CAC9.el.aspx


Κάθε φορά και κάτι νέο. Τα χέρια συνέχεια δουλεύουν. Ακόμη και ένα χαρτομάντηλο μπορεί να πάρει εκατό διαφορετικά σχήματα, τόσο απλά, καθώς μιλάει.
Με δροσίζει, μου ανοίγει τους ορίζοντες, βγαίνει η πυξίδα και στρώνονται οι χάρτες. Και ας τρελαίνεται καμιά φορά η βελόνα της. Αυτό είναι που αξίζει…. Ένα κομμάτι γνήσιου ουρανού.
Καλώ όσους δεν έχετε παίξει να παίξετε.
(Μαρία ακούς;)

48 σχόλια:

Dee Dee είπε...

Το ρητο σοφο....αλλα κατι θα εχει συμβει για να επιμενεις τοσο σ' αυτο....θελω να μαθω!! :)

Το ποιημα μου θυμισε κατι που ειχα διαβασει στον outopio και θα το ψαξω να το αναρτησω γιατι αξιζει! Πολυ ομορφο και πολυ αληθινο....μονο που πρεπει να στηριξουμε τον ουρανο μας!

Και αφησα για τελος την Ελπιδα!!! Μ' αρεσει να ζω σε μικροκοσμους....και ο δικος της micro-cosmos μου ταιριαζει! Εγω δεν ειμαι πολυ της τεχνης, δεν μ΄αρεσουν ευκολα πραγματα. Θα μου κανεις τη χαρη ομως να την ρωτησεις αν μπορω να βρω εναν πινακα της (εκεινον με τα δεντρα) σε μεγαλυτερο, να το εχω μονιμα στο blog μου επειδη θελω να το βλεπω καθημερινα :) Με το ονομα της βεβαιως απο διπλα!

Καλημερα φιλεναδα.....μπορει να αργησες να παιξεις αλλα αξιζε η αναμονη ;)

xxxxxxxxxxxxxx

Maria Tzirita είπε...

Ο τίτλος στην ανάρτησή σου θα έπρεπε να ήταν: "πώς μια πρόσκληση σε παιχνίδι γίνεται έργο τέχνης"
Πολύ όμορφα αυτά στα οποία μας ταξίδεψες φιλενάδα μου. Καλή σου μέρα και φιλί γλυκό!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Dee Dee μου,

όντως έχει συμβεί. Έχει τύχει λεπτομέρειες να μου αναιρέσουν ολόκληρη εικόνα για κάποιον, να μου ψιθυρίσουν, και τις περισσότερες φορές δεν έπεσα έξω.
Θα τα πούμε με καφέ τα υπόλοιπα.

Το ποίημα από τα αγαπημένα του Σαχτούρη,να δεις πόσο αρέσει στα παιδιά...Τελικά στα παιδιά αρέσουν οι συμβολισμοί. Όσο για το τραγούδι του Πορτοκάλογλου,όταν το άκουσα πρώτη φορά πριν δύο χρόνια είχα κολλήσει, το άκουγα συνέχεια, ναι διψάμε για ουρανό, και συμφωνώ ότι πρέπει να τον στηρίξουμε, γιατί πολλοί μόλις τον βρίσκουμε βιαζόμαστε να στήσουμε "φουγάρο"!

Χαίρομαι που σου άρεσε ο micro-cosmos της Ελπίδας.Στο σπίτι έχω ένα σκίτσο της που μου χάρισε στα γενέθλιά μου, ένα κορίτσι που κρατάει στοργικά μια πεταλούδα και πίσω της μια μισάνοιχτη πόρτα.Κάθε φορά ανακαλύπτω και κάτι νέο σ' αυτήν την φιγούρα. Πριν τέσσερα χρόνια είχε κάνει έκθεση στην Τερακόττα στη Θεσ/νίκη,εκτός από σκίτσα είχε πολύ μεγάλα κολάζ τρισδιάστατα που κάλυπταν ολόκληρο τοίχο, άκρως εντυπωσιακά, έχανες την αίσθηση του χώρου όντως, λες και βουτούσες σε όνειρο... Της είπα για τη φώτο και μου είπε ότι θα μου τη στείλει. Τώρα το πότε, είναι ένα άλλο θέμα γιατί δεν είναι και πολύ της τεχνολογίας.
Και τελικά, μάλλον εγώ θα την περιμένω στο σταθμό του τρένου. Αφού δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, έρχεται το βουνό στο Μωάμεθ. Μας έρχεται για τις 17 Νοέμβρη....

Καλημερούδια φιλενάδα,
πάλι μονη μου φεύγω στον Κεχρόκαμπο αύριο, τρίτη φορά μόνη δεν πάω, θα σε απαγάγω, να το ξέρεις!
Φιλιά
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Μαρία μου,

αχ, αυτή σου η αγάπη,όλα τα μεταμορφώνει!
Μου αρέσουν οι συμβολισμοί, μου αρέσει το υπαινικτικό που μπορεί να οδηγήσει σε χίλιους δυο διαφορετικους διαδρόμους....
Η Ελπίδα μου έρχεται πάντα με εισιτήρια για ταξίδια....Πέρνουμε ανεμόπτερο και απογειωνόμαστε σε ανέφελο ουρανό.

Δεν έφυγες ακόμη καλή μου;
Μου έλειψες.
Κάτι για "κουτσομπολιό" πήρε το μάτι μου, έρχομαι συντόμως.

Σε φιλώ, καλό σ-κ.
Θα πάω στο χωριό,ξεκίνησε ως μια υποχρέωση που έχω αναλάβει, αλλά ξέρω ότι θα μου κάνει καλό, αποφορτίζομαι εκεί πάνω, περνάω καλά!
Τα φιλιά μου!

faraona είπε...

Μπραβο ομπρελιτσα μου.Εφτιαξες το παιγνιδι ενα πανεμορφο εικαστικο δρωμενο.
Μια ενοτητα τεχνης με διαλεχτα κομματια και σε περιοπτη θεση ολα.
Της Ελπιδας το κομματι ομως μ αρεσε πιο πολυ απο ολα.
Φοβερη πρεπει ναναι.
Με το καλο να την δεχτεις.

φιλια πολλα
να μου εισαι καλα.

venceremos είπε...

εικαστικη ομπρελα κατακοκκινη
και φινετσατη μου αρεσε παρα πολυ η Ελπιδα.παρα πολυ
με ευχες για ενα ομορφο Σ.Κ/
φιλια καρυστινα

πουαντερι είπε...

Ηρθα και γωωωωω!
καλε τι ωραια που εισαι εδω! και τι σοφα που ειναι οσα λες.
Αληθεια που ειναι ο καφςε και τα παρελκωμενα;!
Παμε στην κουζινα να σε βοηθησω και εγω......

faraona είπε...

Ομπρελιτσα μου
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ
ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΣΟΥ.
Ναναι παντα γερη και χαρουμενη ευχομαι.

φιλια πολλα

. είπε...

Κατάφερες και πάλι ένα απλό μπλογκοπαίχνιδο να το κάνεις ξεχωριστό.

Καλή σου μέρα!

eirini είπε...

Το "ψωμί" του Σαχτούρη, μου άρεσε πολύ!
Τρεξού μου... τί ώρα έφυγες τι Σαββάτο;;;;;;;
Μήπως το ξενυχτήσαμε την Παρασκευή το βράδυ.... μήπως;;;;;;
θα σε πάρω πάλι αύριο... κοίτα να είσαι εκεί...χαχαχα!!!!!!!

Φιλάκια!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

πολυ ομορφη και εικαστικη η σημερινη σου αναρτηση-παιχνιδι..να σαι καλα για αυτα που πηρα..

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Πάντα ευαίσθητες και όμορφες οι επιλογές σου και μοσχοβολάνε άρωμα Κοκκινομπρελίτσας !!
Τα κολλάζ της φίλης σου τέλεια !! Αχ αυτή η χαμένη παιδικότητα , πόσο μας αγγίζει !!
Σαμιώτικα φιλιά που μυρίζουν μανταρίνι, σου στέλνω !!

anima είπε...

Δεν είχα καμιά αμφιβολία πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς.Γιατί τίποτα δεν είναι τυχαίο...

Όμορφη εβδομάδα να έχεις
Καλύτερη από την προηγούμενη μα όχι από την επόμενη

Φιλιά πολλά
(θα απαντήσω σύντομα.Λίγο που δεν πρόλαβα,λίγο που ψιλοαρρώστησα...Α!έχεις και μια αφιέρωση,αν περάσεςι από μένα.Θα καταλάβεις...)

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλέεεεεεεεεεε.... πως πέρασες το ΣΚ?

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Σου στέλνω φιλάκια κοριτσάκι , δώσε τα και στη μαμά σου.

Σταλαγματιά είπε...

Το κολάζ νομίζω απαιτεί μεγαλύτερη τέχνη και το βλέπω υπερβολικά δύσκολο γιαυτό και παντα το αποτέλεσμα με εκπλήσσει.
Σοφός ο λαός όπως πάντα,
όσο για το ποίημα μια μοναδική δημιουργία.

faraona είπε...

Kokkini ομπρελιτσα εχω γιορτουλα ...ελα.

Maria Tzirita είπε...

Πέρασα να σου αφήσω καλημέρα και γλυκό φιλί, σε σένα και τη μανούλα σου, που είναι εκτός υπολογιστή απ'ότι έμαθα! Να μου είστε καλά!

Roadartist είπε...

Καλημέρα (πλέον)!
Καλή μου κόκκινη ομπρέλα, το ξέρω πως έχω χαθεί..αλλά ειμαι σε φάση περίεργη ;)
Μου άρεσαν όλες οι επιλογές σου.. από το υπέροχο ποίημα κρατώ τη φράση "Διψάμε για ουρανό".. που τόσο με εκφράζει!!!!
Μια γλυκιά καληνύχτα και ένα φιλί..
Γιόρταζε και η αδελφή σου (από ότι είδα στα σχόλια)??? Να τη χαίρεσαι!! ;)

anima είπε...

Έχεις προσκλησούλα για ένα παιχνίδι περίεργο όσο και δύσκολο συνάμα.Μα δεν ανησυχώ.Ξέρω πως θα το διαχειριστείς με τον καλύτερο τρόπο...

Πολλά πολλά φιλιά

fish eye είπε...

ξερεις τωρα τι μου αρεσε πολυ εμενα..

το κολαζ βεβαιως..

μ α γ ι κ ο

φιλι

anima είπε...

Γι΄αυτά τα κομμάτια γνήσιου ουρανού είναι που αξίζει να ελπίζεις.Να ονειρεύεσαι.Να έχεις.Και να είσαι...

Καληνύχτας φιλί

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φαραόνα μου,
με ρυθμούς χελώνας πάω.

Είναι άλλο πλάσμα η Ελπίδα...
Το Σάββατο έρχεται και είμαι πολύ, μα πολύ χαρούμενη!
Χαίρομαι που σου άρεσε. Πού να τη γνωρίσεις και ως άνθρωπο!

Σε φιλώ,
διαλχτό φιλί!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

venceremos μου,

αν δεις από κοντά τα κολάζ που κάνει η Ελπίδα θα θέλεις να "βουτήξεις" μέσα. Τρισδιάστατα και με παιδικές φιγούρες παντού.

Καλό σ-κ και σε σένα.
Μόνο που εγώ σου εύχομαι για το επόμενο.
Θα το πάμε μία μία, τι λες;

Καληνύχτα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Πουαντερί μου,

καλώς όρισες! Πολύ χαίρομαι που διάβηκες την πόρτα μου.
Όσο καιρό έλειπα ελπίζω να ανακάλυψες οπυ έχω τον καφέ και τα
σχετικά.
Βολέψου σα στο σπίτι σου.
Σήμερα όμως σερβίρω εγώ καφεδάκι.
Πιάσε πολυθρόνα;
Πώς το πίνεις το καφεδάκι σου;

έχω και ντεκαφεϊνέ για βράδια,
και να σου πω, εκείνη η γειτόνισσα, η Dee Dee, έχει έναν μοσχομυριστό με άρωμα φουντούκι.
Δανείζομαι μέχρι να αγοράσω.

Τα φιλιά μου.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φαραόνα μου,

σ' ευχαριστώ πολύ.
Γιόρταζε και ο αδερφούλης.
Α, όλα κι όλα, εμείς διπλές τις έχουμε τις γιορτές!

Καλό βράδυ και πάλι!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ανασαιμιά μου,

όταν μιλάω "ελπιδίστικα",
κλέβω μια χουφτίτσα από την αύρα της. Ίσως γι' αυτό η εντύπωση.

Να είσαι καλά, αγαπημένη μου!
Θα σε δω αύριο!
Σε φιλώ!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ρηνιώ μου,

μου άρεσε αυτό το "τρεξού"!

Ε, να μην το γιορτάσουμε και μεις;
Σάββατο φύγαμε πουρνό πουρνό, πολύ πρωί σου λέω.
Άλλα άξιζε τον κόπο.
Σου είπα για την εμπειρία στο κέντρο της πλατείας.
Θα το φανερώσω σύντομα. Δεν κρατιέμαι!
Όχι, μην την κάνεις την ερώτηση.
Το πότε είναι πολύ σχετικό για μένα εδώ και δύο εβδομάδες.
Στην ουρά είμαι, άιντε.

Ανυπομονώ να περπατήσουμε στην νέα παραλία!

Προς το παρόν σου κάνω ηλεκτρονική αγκαλιά, αστέρι μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Παπαρουνίτσα μου όμορφη,

χαίρομαι που σου άρεσε,
ακόμη περισσότερο που έφυγες κρατώντας κάτι στο χέρι!

Καλό σου βράδυ όμορφη σαλονικιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αθηνά μου,

αλήθεια,
πώς μυρίζει μια κόκκινη ομπρέλα;
Να ξέρεις πάντως πως είμαι πιστή σε ένα άρωμα, σπάνια το αλλάζω.

Όσο για το μανταρίνι σου, λατρεμένο και λαχταριστό.
Περιμένω τις πορτοκαλί σου φωτογραφίες. Είμαι σίγουρη πως κάτι ετοιμάζεις σχετικά, αποκλείεται να είναι αλλιώς.

Στα σκίτσα της Ελπίδας μέσα από τις φιγούρες ξεδιπλώνονται διάφορα σχήματα, ό,τι πρέπει για ταξίδι...
Κι αυτή η χαμένη παιδική αθωότητα..., είναι όντως σημείο αναφοράς και πρό(σ)κληση σε επιστροφή!

Σ' ευχαριστώ για το πέρασμα,, αθηνούλα μου, θα τα πούμε σύντομα.
καλό σου βράδυ, με όνειρα όπως τα θες!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ανιμάκι μου,

γι' αυτό το τυχαίο,
έχεις δίκιο, αλλού το πάω,
και το ξέρεις.

Τι ξεχωριστή αφιέρωση...
Αλλά και η άλλη...
Κατευθείαν στην καρδιά,
άνοιξες και έγραψες...

Κι εγώ τώρα τι να πω;
Μου λες, ε;

Ένα νυχτερινό φιλί θα σου στείλω και εσύ ξέρεις ότι θα σου έρθει παρεάκι.

Να κοίτα, φφφφφφφουουυυ!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ζαχαρουλίνι,

ευτυχώς που υπάρχουν και τα τηλέφωνα!!!!!!!

Να περνάς καλά μικρό μου,
περιμένω ανάρτηση, μην ξεχνάς!

Φιλούθκια!
(όχι δεν είναι τυπογραφικό, όπως το βλέπεις!)

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αχτίδα μου,

ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ!!!!!!!

Έχω δίπλα μου στο κομοδίνο τα ξυλάκια σου. Δεν τα έπιασα ακόμη, αλλά τα χαζεύω κάθε μέρα!

Καληνύχτα ή μάλλον καλημέρα;
Ξενύχτι σήμερα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αναστασία,
όμορφη μικρή μου,

έτσι είναι, όπως το είπα: τσίκι τσίκι, μικροσκοπικά χαρτάκια που έχουν έναν προορισμό! Είναι πάντα έκπληξη το αποτέλεσμα!

Χαίρομαι που συναντηθήκαμε!

Σε φιλώ,
ευχούλες!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φαραόνα μου,

και τι γιορτή! Διπλογιόρτι!

φρέσκια ακόμη η γεύση της τούρτας.
Ακόμη πιο φρέσκια της ομορφιάς.
Είσαι μοναδικά άξια!
Ευχαριστώ για την πρόσκληση,
Ευχαριστώ και για όλα τα άλλα,
εσύ ξέρεις!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Μαράκι μου,

να είσαι καλά φιλενάδα μου,
πάντα η σκέψη σου κοντά!
Η μαμά τον παρέλαβε σήμερα το απόγευμα τον υπολογιστή και χαίρεται σαν παιδάκι!
Πολλά πολλά πολλά φιλιά!
Θα τα πούμε σύντομα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

roadartist μου,

καλημέρα κι από μένα(τέτοια ώρα)!
Λατρεμένο πλάσμα,
μη μου λες τίποτα,
εγώ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ, να ξερες μονο πόσο... Κι εγώ σε φάση, κι εγώ το ίδιο ήθελα να σου πω. Ξέρουμε λοιπόν και οι δυο... Δε χανόμαστε,
χαλάρωσε!
Ήμουν σίγουρη για τον ουρανό,
θα με πιστέψεις ότι σε σκεφτόμουν όταν το διάλεξα;

Να προσέχεις!
Μια τεράστια αγκαλιά από μένα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Animaki μου,

σ' ευχαριστώ, τιμή μου!
Δύσκολα μου βάζεις,
αλλά μου αρέσουν τα δύσκολα,
αν και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω.

Φιλί.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αγκαλιές μου,

και βέβαια ξέρω...
και φαντάζομαι.

Εσύ όμως ξέρεις ότι τρελαίνομαι για τις δικές σου εφημερίδες;

Φιλί,
ξεχνύχτικο και αλήτικο.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Anima μου,

αν αξίζει λέει...
Όλα του κόσμου τα χρώματα και οι μουσικές εκεί κρύβονται.
Και αν έχεις...
πόσο μάλλον αν είσαι!

Φιλί καληνύχτας κι από μένα!
Να το πούμε δηλαδή λες τώρα, ε;

Ελπίζω να ξυπνήσω αύριο!

Και μια αγκαλιά, για τον ουρανό που μου έδειξες...

faraona είπε...

Σου επιτρεπω?
Ολα δικα σου ματια μου...!!!

Roadartist είπε...

αλήθεια λες με σκεφτόσουν???
με συγκίνησες!! σε ευχαριστώ..

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Και αν σου πω ότι με έβαλες στον πειρασμό να κάνω κολλάζ...; "Ψηφιδωτό καλλιτεχνικών αισθημάτων" πρέπει να ονομαστεί το παιχνιδάκι, όσο για την δική σου συμμετοχή, απογειώθηκα! Αγαπημένος ο Σαχτούρης! Σε καναρινοφιλώ καλή μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φαραόνα μου,

τέτοια μου κάνεις και σ' αγαπάω κάθε μέρα πιο πολύ!

Και τα δικά μου δικά σου!
Και ένα μπουκέτο πολύχρωμες αγκαλιές!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

roadartist μου,

ξεχωριστό μου πλάσμα,
να ξερες μόνο πόσο συχνά μου συμβαίνει αυτό με σένα.
Και συχνά όταν επιλέγω μουσικό χαλί.Και κάθε φορά που ακούω Αμελί,
εσύ πάλι μου έρχεσαι στο νου,
έτσι σε γνώρισα, μια μέρα που μιλούσες για εκείνην, μια ακόμη Αμελί ανάμεσά μας κι εσύ.
Πόσο πολύ μοιάζεις στην Ελπίδα να ήξερες. Εκείνης της έχω πει για σένα. Εσένα σου το λέω τώρα δα.
Πραγματικά θα ήθελα κάποια στιγμή να τα πούμε από κοντά.
Να προσέχεις και να είσαι καλά!
Όμορφο και τεμπέλικο να είναι το Σαββατοκύριακό σου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Καναρινένια μου,
κοπελίνι,
και μόνο που περνάς γεμίζει χρώμα ο τόπος, χρώμα και συναίσθημα!

Τέλειο το βρίσκω. Είναι δημιουργικό και σε οδηγεί σε περίεργα μονοπάτια, με έναν ιδιαίτερο φωτισμό.
Σ' ευχαριστώ για την γλυκιά σου κουβέντα.
Σαχτούρης, τι να πω τώρα....

Να περάσεις όμορφα,
περιμένω να διαβώ την είσοδο και να χτυπήσω τα πόδια χορεύοντας σε παλιά, άλλης εποχής πατώματα!

Σου στέλνω φιλί με κοκκινάδι!

anima είπε...

Αν έχεις,είσαι
Κι αν είσαι,έχεις
Για να είσαι και να έχεις ό,τι έχεις να είσαι...

Δεμένα αυτά τα δυό.Μόνο που λίγοι την τέχνη τους κατέχουν
Γιατί ζητάει να πληρώσεις γι΄αυτήν την απόκτηση
Ακόμη και με το αίμα της ψυχής σου.Μα χαλάλι
Γιατί αξίζει τον κόπο...

Όμορφο βράδυΣαββάτου να έχεις
(αν κι είμαι σίγουρη γι΄αυτό..)

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ανιμάκι μου,

μ' αρέσει αυτή η τέχνη...
Και μύρια τα χαλάλι...

Είχαμε μια μικρή ανατροπή στο πρόγραμμα,αύριο όμως θα αποζημιωθούμε με καφεδάκι πρωινό στο ωραιότερο σημείο της πόλης.

Σ'ευχαριστώ για το παιχνίδι.
Για δες παραπάνω, μια γυναίκα μου είπε μια ιστορία...

Φιλί απαλό καλή μου,
να σου φέρει ένα ζεστό τεμπέλικο ξημέρωμα!