Σάββατο 15 Μαρτίου 2008




Σε μία τάξη Γυμνασίου...

Άνοιξη....

Η καθηγήτρια παραδίδει μάθημα από την έδρα της ρίχνοντας κλεφτές ματιές στις κιτρινισμένες σημειώσεις της.

Τα παιδιά χασμουριούνται.... Δεν ακούγεται τίποτα. Μόνο η μονότονη φωνή της καθηγητήτριας... Ό,τι καλύτερο για νανούρισμα, ειδικά την 6η ώρα.

Τη μονοτονία διακόπτει ένας ήχος σα καμπανούλα. Μήνυμα σε κινητό που είχε ξεχαστεί να απενεργοποιηθεί...

Ο απειλή ζωγραφίζεται στα μάτια της καθηγητήτριας:
- Ποιανού ήταν αυτό; Σιωπή... Ποιανού ήταν; η φωνή έχει υψωθεί σε σημείο ηχορύπανσης.

Το καρφί της τάξης:

-Του Ρ... κύρια.

-Ρ..., έτσι όπως είσαι αμέσως στο διευθυντή! ΤΩΡΑ!

-----------------------------------------------------

Σε μία διπλανή τάξη του ίδιου Γυμνασίου.

Την επόμενη ώρα.

Τα στομάχια γουργουρίζουν. Τα πόδια έτοιμα για φυγή.

Η καθηγήτρια έχει σταματήσει να επιμένει στην ύλη -φαίνεται ότι είναι άσκοπο - και γράφει στον πίνακα την "λέξη της ημέρας" (θεσμός που έχει καθιερώσει στο τέλος κάθε μέρας, και φαίνεται να αρέσει στα παιδιά-μάλιστα μερικά μετά κάνουν εφέ του τύπου:
( στα Goody's): -Καλημέρα, θα ήθελα ένα αμφίψωμο με μπιφτέκι
-Η υπάλληλος: Δεν έχουμε κάτι τέτοιο, μήπως μπερδευτήκατε;
-Όχι, καθόλου. Σε ταχυφαγείο δεν ήρθα;
-Δε σας καταλαβαίνω.
-Μα, δε μιλώ ελληνικά; )


Ο ίδιος χτύπος ακούγεται ξαφνικά. Καμπανούλα μηνύματος από μη απενεργοποιημένο κινητό.
Αμηχανία... Στο διάλειμμα είχε κυκλοφορήσει το νέο για τον προηγούμενο. Τα παιδιά ζυγίζουν με το βλέμμα την καθηγήτρια.

-Τι ήταν αυτό; ρωτάει σα να μη κατάλαβε εκείνη.

-Μήνυμα, κυρία, ξέχασα να απενεργοποιήσω το κινητό μου, απαντά ο ενδιαφερόμενος μαθητής, δεκαοχτάχρονος στην Γ΄Γυμνασίου,σταμπαρισμένος πλέον, που κουβαλάει στην πλάτη την ταμπέλα του και έχει αρχίσει πια να καμπουριάζει...

Σιωπή...

-Και τι λέει, λοιπόν, το μήνυμα; ρωτάει η καθηγήτρια.

-Να... Να... το δω; τα μάτια του καθρεφτίζουν δύο τεράστια θαυμαστικά.

-Περιμένουμε.

-"Ήρθε η Άνοιξη", απαντά κατακόκκινος ο μαθητής.

Καθηγήτρια:-Ε, τότε ανοίξτε τα παράθυρα να τη μυρίσουμε....

--------------------------------------------------------------------

ΤΕΛΙΚΑ:

Ο κακός δάσκαλος μόνο λέει.



Ο μέτριος δάσκαλος λέει και εξηγεί.



Ο καλός δάσκαλος ερμηνεύει.



Ο μεγάλος δάσκαλος.... ΕΜΠΝΕΕΙ!

15 σχόλια:

faraona είπε...

Κοκκινη ομπρελα
καλημερα Κυριακατικη
Θα ελεγα οτι ο μεγαλος δασκαλος εμπνεει με το να γινεται και μαθητης κατα την διδασκαλια.
Πολλα φιλια!

faraona είπε...

Axaxa!!Υπεροχο το video στο τελος...τωρα το ειδα!
Μπραβο!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

faraona μου

τρελαίνομαι για Κυριακάτικες καλημέρες. Είναι τεμπέλικες και μ' αρέσουν...
Συμφωνώ και πιστεύω πως ο μεγάλος δάσκαλος πάντα είναι μαθητής, ανοιχτός σε όλα και κυρίως δε φοβάται να τσαλακώσει την εικόνα του....Δεν επιβάλλει καμιάς μορφής εξουσία, είναι απλώς επικεφαλής και καθοδηγητής όχι αρχηγός στην τάξη, δεν προσβάλλει καικυρίως... δεν σκέφτεται το τι διδάσκει αλλά το σε ποιον διδάσκει....Από τα παιδιά μπορείς να πάρεις τα πιο ακριβά μαθήματα.
Καλή σου μέρα και σε σένα....
(Όταν θα μπορέσω να τα καταφέρω, θα βάλω κι άλλα πραγματάκια. Προς το παρόν ψάχνομαι...)

dromaki είπε...

Ο μεγάλος δάσκαλος σπέρνει και φροντίζει να αναστηθούν οι καρποί.
Ομορφη νάναι η μέρα σου κοκκινούλα ομπρελίτσα.

Mariel είπε...

Καλημέρα καλώς σε βρήκα,
ίσως ακουστώ απισιόδοξη αλλά πως να εμπνεύσουν άτομα που γίναν καθηγητές από αγκαρία ? Επειδή τους άρεσε η φιλολογία ήτα μαθηματικά και τα σπούδασαν δε σημαίνει πως πάντα έχουν τα φόντα να τα διδάξουν και όλας! Μου θύμησες πράγματα που αν και δε περασαν πριν από πολύ καιρό εγώ τα χω πλέον σχεδόν ξεχάσει!
Φιλιά γλυκά

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

dromaki μου,
αυτά πάνε μαζί. Υπάρχουν όμως και μερικοί που μόλις δουν ένα μπουμπουκάκι δειλά δειλά να ξεπετάγεται το κόβουν κατευθείαν και το ρημάζουν....

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Καλωσήλθες mariel κάτω απ' την ομπρέλα μου....
Δε θα σε έλεγα απαισιόξη, αλλά μάλλον ρεαλίστρια. Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι και βγάζουν και κακό όνομα στους λίγους φωτισμένους παιδαγωγούς που προσπαθούν για την ανατροπή, κι ας έχουν ακούσει πολλές φορές από συναδέλφους τους ότι "χαλούν την πιάτσα". Τώρα τελευταία όμως συναντώ αρκετά συχνά εξαιρέσεις και χαίρομαι. Ίσως φανώ λίγο απόλυτη,πιστεύω όμως ότι το δασκαλίκι ή το έχεις ή δεν το έχεις. Τυχεροί όσοι συναντούν στο δρόμο τους αληθινούς δασκάλους...

Roadartist είπε...

Τρελαινεσαι για κυριακάτικες καλημέρες..
Μια κυριακάτικη καλησπέρα λοιπον απο εμενα..και ευχες για μια ομορφη εβδομαδα..με οσο το δυνατον περισσότερα χαμόγελα :)

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ευχαριστώ. Να σαι καλά, μου φτιαξες τη διάθεση σήμερα...
Μια Κυριακάτικη καληνύχτα, λοιπόν, από μένα και καλή εβδομάδα! Όσο για τα χαμόγελα,από εμάς εξαρτάται...

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

roadartist μου...
για σένα το παραπάνω μήνυμα.

fish eye είπε...

εγω ενα ξερω..οι εμπνευσμενοι ανθρωποι γραφουν υπεροχα..
φιλια πολλα

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φεγγαραγκαλιές
καλωσήλθες στην παρέα.
Η έμπνευση είναι περίεργη υπόθεση.
Εσύ μάλλον το ξέρεις καλύτερα.
Φιλιά και σε σένα

maya είπε...

το απόλυτο.
με συγκίνησε το κείμενο.

ίσως αν υπήρχαν περισσότεροι τέτοιοι δάσκαλοι
να γινόμασταν καλύτεροι μεγαλώνοντας.

αν βάλεις και τους αντίστοιχους γονιούς...

όμορφη ουτοπία πρωί-πρωί...

ευχαριστώ
:)))))

με 'ιντρίγκαρε' το όνομα και η υπέροχη φωτογραφία/αβατάρ σου και ήρθα. τι καλά έκανα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

maya
ποιος ωραίος άνεμος σε ταξίδεψε στα μέρη μας; Τι καλά που έκανες και ήρθες. Σ'ευχαριστώ που ήρθες. Πέρασα και από το σπίτι σου.Δροσίστηκα. Ελπίζω να τα λέμε.

Σου στέλνω φιλιά θαλασσινά.

maya είπε...

θα τα λέμε!
καλό βράδυ νάχεις!
:))))