Σε μία τάξη Γυμνασίου...

Άνοιξη....

Η καθηγήτρια παραδίδει μάθημα από την έδρα της ρίχνοντας κλεφτές ματιές στις κιτρινισμένες σημειώσεις της.

Τα παιδιά χασμουριούνται.... Δεν ακούγεται τίποτα. Μόνο η μονότονη φωνή της καθηγητήτριας... Ό,τι καλύτερο για νανούρισμα, ειδικά την 6η ώρα.

Τη μονοτονία διακόπτει ένας ήχος σα καμπανούλα. Μήνυμα σε κινητό που είχε ξεχαστεί να απενεργοποιηθεί...

Ο απειλή ζωγραφίζεται στα μάτια της καθηγητήτριας:
- Ποιανού ήταν αυτό; Σιωπή... Ποιανού ήταν; η φωνή έχει υψωθεί σε σημείο ηχορύπανσης.

Το καρφί της τάξης:

-Του Ρ... κύρια.

-Ρ..., έτσι όπως είσαι αμέσως στο διευθυντή! ΤΩΡΑ!

-----------------------------------------------------

Σε μία διπλανή τάξη του ίδιου Γυμνασίου.

Την επόμενη ώρα.

Τα στομάχια γουργουρίζουν. Τα πόδια έτοιμα για φυγή.

Η καθηγήτρια έχει σταματήσει να επιμένει στην ύλη -φαίνεται ότι είναι άσκοπο - και γράφει στον πίνακα την "λέξη της ημέρας" (θεσμός που έχει καθιερώσει στο τέλος κάθε μέρας, και φαίνεται να αρέσει στα παιδιά-μάλιστα μερικά μετά κάνουν εφέ του τύπου:
( στα Goody's): -Καλημέρα, θα ήθελα ένα αμφίψωμο με μπιφτέκι
-Η υπάλληλος: Δεν έχουμε κάτι τέτοιο, μήπως μπερδευτήκατε;
-Όχι, καθόλου. Σε ταχυφαγείο δεν ήρθα;
-Δε σας καταλαβαίνω.
-Μα, δε μιλώ ελληνικά; )


Ο ίδιος χτύπος ακούγεται ξαφνικά. Καμπανούλα μηνύματος από μη απενεργοποιημένο κινητό.
Αμηχανία... Στο διάλειμμα είχε κυκλοφορήσει το νέο για τον προηγούμενο. Τα παιδιά ζυγίζουν με το βλέμμα την καθηγήτρια.

-Τι ήταν αυτό; ρωτάει σα να μη κατάλαβε εκείνη.

-Μήνυμα, κυρία, ξέχασα να απενεργοποιήσω το κινητό μου, απαντά ο ενδιαφερόμενος μαθητής, δεκαοχτάχρονος στην Γ΄Γυμνασίου,σταμπαρισμένος πλέον, που κουβαλάει στην πλάτη την ταμπέλα του και έχει αρχίσει πια να καμπουριάζει...

Σιωπή...

-Και τι λέει, λοιπόν, το μήνυμα; ρωτάει η καθηγήτρια.

-Να... Να... το δω; τα μάτια του καθρεφτίζουν δύο τεράστια θαυμαστικά.

-Περιμένουμε.

-"Ήρθε η Άνοιξη", απαντά κατακόκκινος ο μαθητής.

Καθηγήτρια:-Ε, τότε ανοίξτε τα παράθυρα να τη μυρίσουμε....

--------------------------------------------------------------------

ΤΕΛΙΚΑ:

Ο κακός δάσκαλος μόνο λέει.



Ο μέτριος δάσκαλος λέει και εξηγεί.



Ο καλός δάσκαλος ερμηνεύει.



Ο μεγάλος δάσκαλος.... ΕΜΠΝΕΕΙ!