Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2008

u-tubοθεραπεία

(Stavento,"μέσα σου")


Εδώ και τρεις μέρες το σπίτι μου είναι κανονικός παιδότοπος!
Εκτός από τη μικρή μου και τους μόνιμα φιλοξενούμενους φίλους της (παρεμπιπτόντως οι περισσότεροι μοναχοπαίδια, και τελικά πολύ δεμένοι μεταξύ τους) είχα και το μικρό της αδερφής μου μέχρι σήμερα το πρωί...

Τρελαμένο το μικρό, στη φάση που δεν περπατάει αλλά αλωνίζει με την περπατούρα άτσαλα, βγαίνει από το καρότσι και το καρεκλάκι του (έχει βρει κόλπο η μαιμού), τρελαμένη και η κόρη μου με τους φίλους της, στη διαπασών οι φωνητικές χορδές….

Ξέρω θα μου πείτε, ευκαιρία με τα παιδιά να γίνεις κι εσύ παιδί για λίγο, απόλαυσέ το,
όμως… όμως…
όλο αυτό ήρθε σε φάση που εγώ ΔΕ ΘΕΛΩ να γίνω παιδί, θέλω να χαθώ στα δικά μου, ήταν τόσο κουραστικές και γεμάτες ανατροπές οι τελευταίες μέρες, τόσο μπουχτιστικά μονότονες –πλην ελαχίστων εξαιρέσων- που είχα ανάγκη να βρεθώ μόνη μου, εγώ με εμένα βρε αδερφέ….

Και τελικά να σου μαι και πάλι σε κατάσταση….
Βόλτες με το καρότσι και με τα συμπράγκαλα να κρέμονται αριστερά και δεξιά, και κόντρα βόλτες την Παρασκευή και το Σάββατο, ήρθα και εξαυλώθηκα ο άνθρωπος…. Το δεύτερο ημίχρονο περιελάμβανε παιχνίδι με νερά στο μπαλκόνι, αρκούδισμα, ώσπου ήρθα και στέρεψα αργούτσικα το απόγευμα, ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕ ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΑ, μόνο η κούραση έκανε τσουλήθρα στο κορμί μου, από κει και μετά το ΤΙΠΟΤΑ… Και το μάτι γαρίδα της μικρής, είχε δρόμο μπροστά της για να κοιμηθεί….

Και μπορεί τα άλλα δυο πιτσιρίκια να έπαιζαν όμορφα στο δικό τους κόσμο μέσα στο δωμάτιο, όμως η ηλικία της μικρής ήταν απαγορευτική για να τους φέρω όλους μαζί σε επαφή….Έστησα η αδιάκριτη αυτί για λίγο, κάτι άκουσα για pc και προγράμματα, για play station και τον Γουόλυ (ένα ρομπότ έμαθα μετά ότι είναι) και δεν αντιστάθηκα, έκανα την ερώτηση, δήθεν πηγαίνοντας να ενδιαφερθώ αν θέλουν κανένα χυμούλη…
«Παιδιά τι είναι το pc;»
«Α, καλά, βρε μαμά, που ζεις… ο υπολογιστής είναι…».
Παρωχημένη, σκέφτηκα, λες να τους φαίνομαι ότι έρχομαι από τα βάθη των αιώνων; Πώς άραγε με βλέπουν με τα παιδικά τους μάτια;

Στράφηκα στον υπολογιστή μου σα να ζητούσα συμπαράσταση.
Έμενε παραπονεμένα κλειστός, κι εγώ με δεδομένο το στερητικό σύνδρομο τις τελευταίες μέρες….
Αυτό ήταν είπα. Πήρα αποφασιστικά το μωρό αγκαλιά και τον άνοιξα. Θα κάνουμε u-tubοθεραπεία είπα, η μικρή έχει ένα θέμα με το χορό, αφού δεν περπατάει γιατί όταν ακουμπάει τα ποδαράκια στο έδαφος χορεύει… Τι καλά, εκείνη θα χορεύει στην αγκαλιά μου κι εγώ θα ακούσω τουλάχιστον κανένα αγαπημένο τραγουδάκι…Και έγινε το θαύμα…
Όπως το είχα προβλέψει η μικρή άρχισε να χοροπηδάει…. Ανεβάζω την ένταση και δεν προλαβαίνει να περάσει λίγη ώρα…
Σαν τις μελισσούλες εμφανίστηκαν τα δυο μικρά. Ο Κωνσταντίνος και η Μαρία.
"Τι κάνετε;"Ρώτησαν…
"Χορεύουμε", απάντησα….
Στα μάτια τους δεν μπορούσε να κρυφτεί η διαστολή…
«Θέλετε να σας κατεβάσω κανένα τραγουδάκι» Ρώτησα.
Δεκάρι η διαστολή
«Ναι»…
Ας είναι σκέφτηκα, τι να κάνουμε, θα ακούσω λίγο Ρουβάκο τώρα….
«Για πείτε μου…»
"Μέσα σου για μια στιγμή αν ζούσα, Stavento"
??????????????????????????????????????????????????????????????????????
Ώπα, τι έγινε ρε παιδιά; Άκουσα καλά; Stavento? Και τι τραγούδι είναι αυτό; Πού το ξέρουν τα παιδιά; Εγώ που ήμουν; Πόσα επεισόδια έχασα;
«Είστε σίγουροι ότι μου το λέτε σωστά; Από πού το ακούσατε;»
"Από την τηλεόραση, μπορείς να το κάνεις και ring tone" με ισοπέδωσε η απάντηση.

Και το έβαλα. Και ξεκίνησε. Και ανέβηκαν και τα δυο πάνω στο κρεβάτι. Και άρχισαν να χορεύουν… Κάτι ανάμεσα σε χιπ χοπ και ραπ με γαρνιρίσματα χορού της κοιλιάς, πάντως κάτι που φαινόταν ότι τους ανήκε, ότι το είχαν, τους έβγαινε που λένε…. Και όσο αυτά χόρευαν, τόσο περισσότερο κουρντιζόταν και η μικρή, και πάνω κάτω και κλαπ κλαπ τη γλωσσίτσα να συνοδεύει τον ήχο, ήρθε και κούρνιαξε η χαρά μες στο δωμάτιο και καλοκάθησε… Και άρχισε ένα πάρτυ, μη προσχεδιασμένο γι’ αυτό και ωραίο. Η μία επίλογή στο search διαδεχόταν την άλλη , όλα τα δώσανε τα μικρά!
Κι εγώ αφουγκραζόμουν… Με το μολύβι του μυαλού ιχνηλατούσα τα σημάδια μιας άλλης γενιάς. Με πολύ χιπ χοπ και την νέα τεχνολογία δεδομένη υπηρέτρια… Κανένα δέος. Όλα φυσιολογικά. Σα να ανοίγεις το ψυγείο, σα να πατάς τον διακόπτη για να ανάψει το φως….
Το θέμα ήταν ότι περάσαμε καλά. Και ακόμη καλύτερα,-; ) -ότι μου ξεθεώθηκαν… Από τον πολύ τον χορό η μικρή κοιμήθηκε την ώρα που έπινε το γάλα (γλίτωσα και το κούνημα και τα υπόλοιπα διαδικαστικά) και η μεγάλη με το ζόρι πρόλαβε να πλύνει πόδια. Ο δε Κων/νος παρά τις αντιρρήσεις στη μαμά του, γιατί πια είχε πάει 10μισή, ανανέωσε το ραντεβού για την επομένη….

Καλώς μας ήλθατε!

Σημείωση: όχι που θα παρέλειπα τις σφήνες μου ανάμεσα…. Όλο και τυχαία το search μου έβγαζε κάτι δικά μου τραγούδια, λίγο μπόλιασμα δεν κάνει κακό, ε;ε;

36 σχόλια:

Alkmini είπε...

αααααααααδελφουλα εισαι first!!!
ας ειναι καλα το γιουτιουμπι ε?
παρτακι απο το τιποτα.
και χορους και πανηγυρια και το κοχυλενιο χριστινακια οπα της και αλλα της.
ειδες το γιουτιουμπι?? ειδες η τεχνολογια?? ουτε παραμυθια που ετσι κι αλλιως ακομα δεν μπορει να καταλαβει. τιποτα...
φιλακια Sis μου.

(μουλειψες)

αντωνης είπε...

Ολα πολυ ομορφα, ενα ομως δεν καταλαβα
(και επειδη ακομα ειμαι εξω απο το χορο πρεπει να μαθαινω, οπότε ας ρωτησω)
Αυτο το σρκουδισμα τι ακριβως ειναι;

:)

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αδερφούλα....
Που είσαι πουλίμ;
Να ναι καλά, να είναι, σωτήρας και ευεργέτης.... Ασε που ανακάλυψα και τα ζουζούνια, βάζω φουλ σκριν και όλα οκ, γιατί τα είχα σε βιντεοκασέτα, ήμασταν παλιάς τεχνολογίας όταν ήταν σ' αυτήν την ηλικία η δική μου μικρή!
Κι εμένα μου λειψες,
έχω χαθεί εδώ και λίγη ώρα γιατί δεν ξέρω που να πρωτοέρθω, πώς βγάζεις την κότα έξω απ' το κοτέτσι και τρέχει αριστερά δεξιά, ένα τέτοιο πράγμα,ΧΑΧΑΧΑ!
Κι ήθελα να σου πω ότι το άσπρο μαύρο ήταν ότι ωραιότερο έχεις δημιουργήσει... ΟΝΕΙΡΟ!
ΦΙΛΙΑΑΑΑΑΑ!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αντωνάκη φίλε μου,
να δεις τι σου 'ρχεται μετά....
Γιατί όσο είναι μέχρι 5 μηνών και κάθεται στο καρότσι, πίνει το γαλατάκι όλα οκ, ε, το τρίωρο είναι που σε δεσμεύει και η σύνθετη "προίκα"(όσο πιο μικρό τόσο πιο πολλά χρειάζεται). Όταν χρονίσει, πριν περπατήσει συνήθως "αρκουδίζει", στα τέσσερα που λένε, τρέχει σαν τον κοντορεβυθούλη... Κι εσύ από πίσω... Είναι ωραίο χόμπυ, θα δεις, θα δεις... Βλέπεις τον κόσμο από τα χαμηλά, άλλη οπτική γωνία...
Τι ημερομηνία έχετε; Γιατί με τα χαλιά είναι πιο εύκολο...χι,χι...
Γλυκιά δικτατορία, αλλιώς κανένας δε θα έκανε παιδιά, κι ας γκρινιάζουμε και λίγο, ε;
Τα φιλιά μου, καληνύχτα φίλε!

αντωνης είπε...

χαχαχαχα, ρε ομπρελιτσα με εκανες και γελασα με τις περιγραφες σου.

Φαντασου τωρα εγω με υψος 1.96 να βλεπω τον κοσμο απο χαμηλα
χαχαχαχαχαχαχχα

Ημερομηνια: περιπου 15 Φλεβαρη!!!

Φιλια + καληνυχτες!!!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αντώνη μου,
Θέλω να το δω αυτό, θέλω να το δω...
χα,χα,χα
Εμένα πάλι μου αρέσουν οι απορίες σου...Αλλά πάρα πολύ!
15 φλεβάρη, σούπερ!
Ο πιο ωραίος μήνας του χρόνου, διότι τότε έχω κι εγώ τα γενέθλιά μου βεβαίως, βεβαίως όπως λέει και η Φαραόνα!
Ανταποδίδω φιλιά +καληνύχτες...
Κράτα δυνάμεις, άκου την ομπρελίτσα...

Dee Dee είπε...

Οχι που θα στερευες εσυ απο ιδεες! Εσυ παιδι μου εχεις ζωντανια και μια σπιθα θελεις για να αρχισεις και να μην τελειωνεις!! Το καταχαρηκαν μικροι μεγαλοι το πανηγυρι ε; :)

Μπραβο βρε ομπρελιτσα. Απο το πουθενα δημιουργεις τα παντα. Ξερεις τι διαστασεις εχει η χθεσινη μερα στα ματακια των μικρων σου ε;! Θα το θυμουνται για χρονια!!!

Θα τα πουμε και στο τηλ αργοτερα.
Φιλακιαααα

Maria Tzirita είπε...

Γειά σου Ομπρελίτσα μου με τα ωραία σου! Προσωπικά δεν έχω παράπονο, με μια κόρη στην εφηβεία κι όλους τους φίλους της καθημερινά στο σπίτι, είμαι πλήρως ενημερωμένη για τη σύγχρονη μουσική! Εκείνη μου κατεβάζει τραγούδια, μου τα γράφει σε σι ντι, μου τα βαζει στο κινητό μου κι ούτε ξέρω πώς τα κάνει όλα αυτά! Απλά απολαμβάνω τα θετικά του να έχεις παιδί στην εφηβεία - κι είναι πολλά τελικά! Υπομονή λοιπόν, θα μεγαλώσουν και τα δικά σας και να δεις τι ωραία θα είστε τότε... Κάθε ηλικία έχει τις χάρες της, απόλαυσέ τες πάντα με χαμόγελο! Φιλάκια πολλά και καλημέρες! Μου έλειψες...

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Γιατί εμένα όλα αυτά μου φαίνονται πολύ γνωστα..,πολύ συνηθισμένα...πολύ απλά; Τώρα που άρχισαν το σχολείο κάνω αποτοξίνωση και περνώ ΥΠΕΡΟΧΑ! Θα μου έρθουν το απόγευμα για .. λίγο !

Dee Dee είπε...

Δεν ειναι υπεροχο το αβαταρ μου ;;;;;;;;;; :):)

Aθηνά Π.Κ. είπε...

Oμπρελίτσα μου την καλησπέρα μου! Ευτυχώς τα παιδιά μου μεγάλωσαν , τώρα μαλώνουμε ποιά θα πρωτοκάτσει στον υπολογιστή το απόγευμα !!
Θέλω κι εγώ την ώρα μου στον υπολογιστή !! Χαχαχα !!
Φιλάκια !

eirini είπε...

Χαχαχαχα!!! Φιλεναδίτσα μου πολύ γέλασα έτσι όπως τα έγραψες! Κοίτα, τα σημερινά παιδιά είναι ντούρασελ που λέω εγώ! Εσύ μπορεί να ψοφήσεις στην κούραση με μια βόλτα ενώ αυτά αντέχουν να χοροπηδούν ολη μέρα!!! Δεν πτοούνται παιδί μου σου λέω με τίποτα!!!!! Ταλιμπάν!
Πολύ ωραία ανάρτηση!
Σου στέλνω πολλά πολλά φιλάκια!

lila είπε...

Πήρα μια ιδέα για το πως θα είναι η ζωή μας σε λίγους μήνες.Η μικρή μας έκλεισε τον έβδομο μήνα πριν λίγες μέρες.Είμαστε ακόμα χαλαρά,αλλά όπως τα περιγράφεις,όχι για πολύ.
Να είσαι καλά και να χαίρεσαι τη μικρή σου.

. είπε...

Kάποτε για να ηρεμήσουν τα μωρά μας τα δίναμε Κίντερτε.Τα μεγαλύτερα τα δίναμε...καμμιά βιντεοταινία με τον γατούλη και τον τουίτι. Τώρα τα δίνουμε youtube! Α ρε πως αλλάζουν οι καιροί!

Καλημέραααααα!!!

anima είπε...

Παιδί κι εσύ ξανά μαζί τους.Σε μιαν άλλη εποχή όμως.,

Καλό ή κακό η τεχνολογία;
Ευλογία ή κατάρα;

Ερώτημα προς διερεύνηση
αλλά ίσως χωρίς ξεκάθαρη απάντηση..

Φιλιά πολλά
υ.γ. Σημασία έχει οτι περάσατε καλά

Unknown είπε...

εξ' απαλών ονύχων μαθαίνονται όλα, μάτια μου...

να τους μαθαίνεις...

...και να σε μαθαίνουν

:))

φιλιά βρόχινα...

xaos είπε...

Χαρα στην υπομονή σου.

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Γελάκια!! Να είσαι καλά ομπρελίτσα μου, γλεντάκια που έχουμε να τραβήξουμε... κι αυτό το αρκόυδισμα, εκεί κι άλλο γελάκι!! Φιλούδια πολλά χαρούλα μου εσύ!

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλή εβδομάδα γλυκιά μου!!! θα τα πούμε αύριο στο τηλεφωνο!!!!!!!!!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Καλησπέρα , πέρασα να ενημερώσω πως αύριο η ΕΕ συζητάει το νομοσχέδιο για την λογοκρισία στα blog. Έχω σχετική ανάρτηση.

anima είπε...

Μια όμορφη εβδομάδα να έχεις ομπρελίτσα μου.

Και στ΄αλήθεια χάρηκα.
Ξέρεις εσύ...

Θα αναμένω..

Καλό βράδυ
και πολλά φιλιά

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Deedoula μου,
έχω έναν μηχανισμό που ενεργοποιείται στα πιο δύσκολα, ξεκλειδώνει τον ενθουσιασμό και να σου μαι... Σπάνια θα με δεις απόλυτα πεσμένη, όλο και μια σπιθίτσα θα ανάψει και θα χαμογελάσω, ξέρεις εσύ...Άλλωστε ουδέν κακόν αμιγές καλού ;)
Ακόμη γελάω με το (χ)αρτοδοχείο, αν είναι δυνατόν, τόσο ούφο....
Ψόφησα δυο μέρες στην τακτοποίηση, αλλά από Τρίτη βράδυ θα είμαι πάλι εδώ...
Φιλιά πολλά πολλά πολλά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Μαράκι μου, ξέρεις ποιο τραγούδι ακόμη τους έβαλα;
"Έχω ένα μυστικό που στην καρδιά μου μέσα λάμπει..." ;)))))))))!!!!

Όλες οι φάσεις τελικά είναι ωραίες, έχεις δίκιο, αρκεί να είσαι κοντά στα παιδιά και να αισθάνονται ότι μπορούν να σου μιλούν και να σου ανοίγονται, για μένα αυτό είναι το σημαντικότερο απ' όλα σε κάθε ηλικία....
Να είσαι καλά, θα τα πούμε πολύ πολύ σύντομα, σε φιλώ και σου στέλνω μεγάλη αγκαλιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αχτιδούλα μου,
αχ,
πρώτον είσαι αεικίνητη
δεύτερον τα περνάς σε μεγαλύτερη συχνότητα απ' ότι εγώ
τρίτον το λατρεύεις όλο αυτό!
Κι εγώ εσένα!
Φιλάκι!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Dee Dee
το καλύτερό σου,
τόσο ωραίο που θέλω κι εγώ...
Λες να πλέξουμε ένα ζευγάρι ίδιο;
Έτσι ξυπόλητες θα βγαίνουμε στο μπαλκόνι στο χωριό όταν έρθεις, με το σάλι και τις χοντρές τις κάλτσες,
όχι που δε θα μου έδινες προοπτική πάλι!
Να, πάρε φιλί για να μάθεις!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αθηνά μου,
το μεγάλωμα της μικρής μου είναι μια διαρκής έκπληξη κι ένα πανηγύρι, η αίσθηση της προσμονής και του τι κρύβει η συνέχεια τελικά νικάει την αίσθηση της κούρασης που σου βγαίνει από την ρουτίνα και τις πολλές υποχρεώσεις, έτσι δεν είναι...
Ώστε θα μαλώνουμε για τον υπολογιστή, ε;
Γιατί τώρα μαλώνουμε γι' αυτόν αλλά μόνο για τα παιχνίδια και σε "φυσιολογικές" ώρες!
Να είσαι καλά Αθηνά μου, καλή μας εβδομάδα~

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ειρήνη,
τα είπες όλα φιλενάδα!
Απλώς ξέφυγα από την πολύ παιδική ηλικία της μικρής μου, και ξέρεις πόσο εύκολα ξεχνιούνται τα πρακτικά θέματα;
Με την μικρή της αδερφής αισθάνομαι πάλι σαν πρωτάρα, κύριε ελέησον!
Καλή εβδομάδα τσακιρομάτα μου,
αχ, υπέροχα ήταν ε; Άντε, σύντομα πάλι!
Φιλιά πολλά πολλά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Λίλα μου,
να σας ζήσει, να είναι γερή και τυχερή!
Μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολα από δω και πέρα και για κάποιο διάστημα, αλλά έχει μια γλύκα όλο αυτό, μια γλύκα... σε αποζημιώνει και με το παραπάνω!
Ευχαριστώ πολύ καλή μου,
η μικρή που δεν περπατάει ακόμη είναι η κόρη της αδερφής μου, η δική μου είναι στα οκτώ.
Καλή μας εβδομάδα, τα φιλιά μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ανασαιμιά μου,
αχ, κι εκεί είναι το μεγάλο δίλημμα. Να το δώσεις ή να μην το δώσεις; Να μείνεις στο εκεί ή να χειριστείς το εδώ και το τώρα. Νομίζω ότι αν οι ποσότητες είναι μελετημένες, σε ισόποσες δόσεις, κάτι θα καταφέρουμε, τι λες;
Αποφάσισα να μην τρομάζω, αντιδράς με υπερβολή υπό το κράτος του τρόμου και της άρνησης. Αποφάσισα να πλησιάσω, όχι αμυντικά, όχι επιθετικά. Απλώς φιλικά.
Την καληνύχτα μου και τα φιλιά μου,
καλή μας εβδομάδαααα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Anima μου,
αυτό μόλις είπα και στην ανασαιμιά.
Δεν είναι ξεκάθαρη η διερεύνηση του ερωτήματός σου, όσο κι αν εγώ νοσταλγώ τα παλιά...
Αρκεί να υπάρχει ποικιλία, αρκεί να μην ακολουθούμε μονόδρομους...
Ναι, τα καταφέραμε και περάσαμε καλά, είναι μια άλλη γενιά αυτή, διακρίνω όμως καλά σπέρματα στις αντιδράσεις τους, λες να είναι η γενιά της επιστροφής στην ποιότητα;(χα,χα,χα!)
Αγκαλιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Νεράιδα μου,
εξ απαλών ονύχων...
από τις αγαπημένες μου φράσεις,
δεν υπάρχει περίπτωση να μην την πω στα παιδιά που συναντώ, έτσι, για μπόλιασμα...

Να συναντιόμαστε,
όπως το λες!
Τόσο εύστοχη όπως πάντα.
Με δυο σου λέξεις, όλα!
Φιλί, με κλειστή την ομπρέλα μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Χελώνα μου,

κι εσύ έχεις φύγει από εκεί, ε;
Ξεμαθαίνεις τόσο εύκολα και τόσο γρήγορα...
Να είσαι καλά, χαίρομαι πολύ όταν σε βλέπω, όταν θα έρθω θα πιούμε τετραπλό ελληνικό, ελπίζω πολύ σύντομα!
Σε φιλώ, καλή μας εβδομάδα φίλη μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Καναρινένια μου,
αχ, τι βάλσαμο, πόση γλύκα στάζουν πάντα οι λέξεις σου, μα θα σου είναι τόσο εύκολο, είμαι σίγουρη!
Αγκαλιά τεράστια!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ζαχαρούλα μου,
αναμένω, με την πρώτη ευκαιρία ναι;
Καλή εβδομάδα θηριάκι!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

theorg,
φίλε μου, ευχαριστώ για την ενημέρωση, θα περάσω.
Καλή εβδομάδα, να είσαι πάντα καλά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Anima μου καλή,
κι εγώ...
πολύ...μα πολύ!
Σύντομα, ένα βραδάκι...
Μεγάλη αγκαλιά!
Και φιλί!
Καλή μας εβδομάδα!