Κάθε επιλογή ένας φόρος. Κάθε πράξη ο ΦΠΑ… Και το εισιτήριο έτοιμο.
Αερόστατο το μέσο. Το βρήκα μεσούντος του κατακαλόκαιρου στο διάβα μου, συμπτωματικά (;)ένα απόβραδο που η ευφορία έκανε καλή παρέα με την προσωπική μου εφορία και αρχίσανε τους ισολογισμούς...
Ανέβηκα. Μμμ… είναι ωραία από ψηλά. Μοιάζουν όλα απλά. Όπως κάθε τι φυσικό που δεν έχει εκφυλιστεί. Που αφήνεται στο πρίμο αγέρι και τραβά λεύτερο την πορεία του.
Παίρνω αγκαλιά το στίχο.
Οι δικές μου λέξεις περισσεύουν.
Οι δικές μου λέξεις περισσεύουν.
3 σχόλια:
Αχ αυτο το τραγουδι!!!!!! Δεν ειναι τυχαιο που ξεχωριζουμε ιδιες μουσικες :)
Εβαλες λιγες φωτογραφιες. Θα προτεινα να προσθεσεις 2-3 ακομη , ειναι υπεροχες αυτες που εχεις βγαλει.
Μου λειπεις πολυ παντα ομπρελιτσα μου. Ακομη κι αν εχει μονο μια εβδομαδα που περασε απο τοτε που σε ειδα:)
θελει θαρρος ν'αγαπας.....
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Τα χάλκινα που επέλεξες έβαλαν την φωτιά στο αερόστατο και τα λόγια σου συνόδεψαν την αιθέρια βόλτα του μυαλού.
Πώς τα καταφέρνεις πάντοτε έτσι;
Σήμερα είσαι πλάσμα ουράνιο...
φεύγω με μια γλύκα τόση να... όση η καρπούζινη φέτα που κοκκίνισε το ηλιόγερμα που τράβηξες.
Καλημερένια!
Αχ τι ωραία! Κι εγώ θέλω βόλτα! Εεε που είσαι εσύ και σε χάσαμε!
Δημοσίευση σχολίου