Ας γίνει ο άδικος χαμός του νεαρού Αλέξανδρου
η δύναμη που θα μας ενώσει
για να διεκδικήσουμε
έναν κόσμο καλύτερο....
(Φίλοι μου, είμαι από χθες χωρίς ίντερνετ,γράφω απο τρίτο υπολογιστή. Δεν άντεχα όμως να μη γράψω έστω, δυο λόγια...Θα σας απαντήσω στις προηγούμενες κουβέντες σας με την πρώτη ευκαιρία....)
33 σχόλια:
Καλημέρα Ομπρελίτσα μου. Ας φροντίσουμε όλοι να μην είναι πραγματικά άδικος ο χαμός του...
Μακαρι να γινει ετσι ομπρελιτσα μου, αν και δεν ειμαι ιδιαιτερα αισιοδοξος
Καλημερες δακρυσμενες (εχθες φαγαμε τα δακρυγονα, σημερα εμενα δακρυζουν τα ματια μου)
ομπρελίτσα... άδικος ξεάδικος.. τίποτα δεν θα αλλάξει!!
δυστυχώς!
Δυστυχώς αυτό είναι αποτέλεσματης ασυδοσίας πλέον των ανθρώπων, η βία φέρνει βία, τα είδαμε τ' αποτελέσματα..Η καημένη μάνα του το ξέρει.
Μακάρι τέτοιες ευχές να έβγαιναν στ' αλήθεια, όμως δυστυχώς η ιστορία δείχνει ότι όλα ξεχνιούνται
γι' αυτό και η ιστορία επαναλαμβάνεται, ανατριχιαστικά ίδια!!!
Το ίδιο τραγούδι είχα βάλει κ εγώ εχτές. Ομως δεν άντεξα να το ακούσω πάνω από μια μέρα..
Γιατί δυστυχώς η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Φιλάκια πολλά Φίλη μου..
Αντι για κερακι στη μνημη του παιδιου , ας δωσουμε μια κληση στο "Χαμογελο του παιδιου"
με ενα τηλεφωνο
901 11 15 15 15
(3€ η κληση)
, την ιδεα την πηρα απο την giotavita και ειπα να καταχραστω τον χωρο σου να το προτεινω :)
Ενα αλλο παιδακι θα χαμογελασει!
xxx
Συμφωνώ με την φιλενάδα μας την Deedee...
Τί να πεις τώρα! Κράτος αλαλούμ! Τα είδα και τα έζησα από κοντά! Αισχος η κατάσταση!
Το καινούργιο σου ρουχαλάκι πολύ μου άρεσε!
την καλησπερα μου και καλη δυναμη σε ολους μας.
φιλια καρυστινα
:(
Αποτι δείχνουν τα πράγματα και η ιστορια τίποτα δεν αλλάζει στην χώρα μας.
Εχουμε αυτά που μας αξίζουν.
Σήμερα το βράδυ είδα στους Φακελους του Α.Παπαχελά τι είχε γίνει και το 1985 επι Πασόκ.
Πάλι ένας νεος 16 χρονών εχασε την ζωή του.
τουλάχιστον να μην ξεχνάμε...
και να διεκδικούμε...
...έστω και για να είμαστε εντάξει απέναντι σ' εμάς...
φιλιά βρόχινα...
Τι άλλο μας έμεινε ...
Να ονειρευόμαστε !!!
έναν κόσμο καλύτερο ...
να κρατάμε ζωντανή την ελπίδα ...
και ν' αγωνιζόμαστε ... Γιατί ...
τίποτα δεν αλλάζει από μόνο του !!!
με όραμα.με όνειρο.με ελπίδα.με σεβασμό στο πρόσωπο και τη διαφορετικότητα του Άλλου
με πρόταση ζωής
για
έναν κόσμο ανθρώπινο
Φιλί
[και από δω]
Δεν έχω λόγια καλή μου...
Την καληνύχτα μου
Σήμερα Παρασκευή 12/12 ανάβουμε ένα κεράκι στο μπαλκόνι μας στις 21:00 για τον ♥Αλέξη♥ . Αν δεν έχετε μπαλκόνι κάνει και ένα παράθυρο. Προωθήστε το.
Μαράκι,
θα φροντίσουμε όλοι;
Είμαστε λαός που ξεχνάμε εύκολα...
Σε φιλώ με πολλή αγάπη!
Αντώνη μου,
από που να αντλήσουμε αισιοδοξία αυτές τις μέρες;
Τι να πρωτοπείς, τι να σκεφτείς σε ένα τέτοιο σκηνικό απόγνωσης... Τις προάλλες εν μέσω συναυλίας με παιδιά και καροτσάκια με μωρά τριγύρω μας έριξαν δακρυγόνο και αρχίσαμε να τρέχουμε όλοι σαν τα μυρμήγια. Πήρα τα παιδιά και στην κυριολεξία άρχισα να τρέχω, άλλα έκλαιγαν, άλλα χάσανε τις μάνες τους, χαμός...Τι φταίνε τα παιδάκια, τι να τους εξηγήσεις, σε τι κόσμο αλήθεια τα μεγαλώνουμε... Ανησυχώ πραγματικά. Και θλίβομαι, παρόλο που είμαι τέρας αισιοδοξίας από τη φύση μου!
Θα περάσω με το δεξί σύντομα από το νέο σου σπιτικό!
Να είσαι καλά και να προσέχεις.
ζαχαρούλα μου,
δε θέλω να συμφωνήσω, όσο κι αν κάποια στιγμή μου περνάει απ' το μυαλό το δίκιο σου. Πόσο ψυχροί πρέπει να γίνουμε για να επιβιώσουμε σε αυτήν την ζούγκλα; Γιατί το "μεταφορικά" πλέον δεν ισχύει. Είναι αληθινή ζούγκλα, αγώνας επιβίωσης αληθινός.
τα είπαμε τα υπόλοιπα, ξέρεις.
Σου στέλνω τα φιλιά μου και μια σταγόνα ελπίδας, για τα μικρά μας, τη νέα αυτή γενιά που μόλις πατάει στα πόδια της να είναι φορείς αλλαγής...
Καλό σαββατοκύριακο.
υ.γ. έμαθα κάτι βρε τρελόπαιδο, θα σου τηλεφωνήσω αύριο...
Αχτίδα μου,
τρομάζω με το πόσο ανεκτικοί έχουμε γίνει στην αισθητική της βίας... Θα συμφωνήσω μαζί σου.
Παρακολουθούμε τη βία καθημερινά από τον καναπέ μας, τρώγοντας, μιλώντας, πρωί, μεσημέρι, βράδυ, δεν υπάρχουν όρια... Ας μην απορούμε, λοιπόν...
Μου λείπεις αχτιδούλα!
Margo μου,
ναι, ξεχνάμε πολύ γρήγορα...
Ακουσα πολύ σωστά ότι ο θυμός θα μας καταπιεί όμως τι μηχανισμοί ισχυροί είναι αυτοί που μας επαναφέρουν τόσο γρήγορα στην επίπλαστή μας αρμονία και καθημερινότητα;
Άκουσα και τον Σαββόπουλο να αναρωτιέται: "πότε θα πάρουμε τις δύσκολες αποφάσεις εις βάρος του βολέματός μας;" .Αλήθεια, θα τις πάρουμε ποτέ ως έθνος; Παρατραβάει η λογική αυτή...
Να είσαι καλά,
την καληνύχτα και τα φιλιά μου!
Καλή μου roadartist,
είδα μόνο τον τίτλο σου, αναδρομικά θα σε διαβάσω, όμως αυτό το τραγούδι μου λέει πολλά, όπως και άλλα δύο των Pink FLoyd, που μάλλον δε θα αντέξω στον πειρασμό να μην τα βάλω...
Λυπάμαι που όλη αυτή η κατάντια έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από πολλούς. Και λυπάμαι που ακόμα και αυτό το ισχυρότατο σοκ δεν ήταν αρκέτό για να μας αποτρέψει προσποιηθούμε ότι όλα ειναι καλά και είμαστε έτοιμοι να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα. Μήπως πόσοι θυμούνται το πραγματικό νόημα αυτής της γιορτής; Έλεος, ας ενωθούμε για μια φορά, πρέπει να έχει ποδοσφαιρικό αγώνα για να μας συμβεί;
Σε φιλώ με απεριόριστη εκτίμηση καλή μου!
Dee Deeka μου!
Αυτός είναι ένας άπό τους χίλιους λόγους που σ' αγαπάω, πάντα με την πρότασή σου επί του πρακτέου!
Να σαι καλά κορτσόπον!
Το προωθούμε!
Σε φιλώ!
Ρηνιώ μου!
Πόση βία σιγοβράζει γύρω μας;
Αν μη τι άλλο, πρέπει να προσέξουμε τα μικράκια μας, είναι ελπίδες αλλαγής, αγάπη βρε παιδιά, αγάπη είναι το φάρμακο!
Σε φιλώ φιλενάδα μου!
Ελπίζω να τα πούμε σύντομα!
υ.γ. δε σου μυρίζει "δρομάκι" η αλλαγή; Η φώτο με την ομπρέλα σου άρεσε;
Ρηνιώ μου!
Πόση βία σιγοβράζει γύρω μας;
Αν μη τι άλλο, πρέπει να προσέξουμε τα μικράκια μας, είναι ελπίδες αλλαγής, αγάπη βρε παιδιά, αγάπη είναι το φάρμακο!
Σε φιλώ φιλενάδα μου!
Ελπίζω να τα πούμε σύντομα!
υ.γ. δε σου μυρίζει "δρομάκι" η αλλαγή; Η ομπρελίτσα πάνω δική μου, άγιος ο Κ.....
venceremos μου,
δύναμη χρειάζεται κορίτσι μου, και γερό στομάχι για τον κάθε λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο....
Την καληνύχτα μου,
φιλιά βορινά!
Αλίκη μου,
:((((((((((((((((((((((((((((((((((
Μανώλη,
κι εγώ είδα έναν κατάλογο πολύ μεγάλο από ανάλογες περιπτώσεις.
Και τι έγινε μετά την πρώτη, την δεύτερη περίπτωση;
Το θέμα είναι να πειστούμε ότι ο καθένας μας έχει δύναμη να αλλάξει κάτι. Να ξεφύγουμε από το "εγώ θα σώσω τον κόσμο;". Για αυτό μιλάω για δύναμη που θα μας ενώσει. Μήπως χρειαζόμαστε έμπνευση για κάτι τέτοιο όμως; Ποιος μας εμπνέει σήμερα, μου λες;
Σ' ευχαριστώ που πέρασες.
Να είσαι καλά!
Νεράιδα μου,
εσύ πάντα πίσω από τις γραμμές,
στο κέντρο της ψυχής μου,
λες τις μαγικές σου λέξεις.
να διεκδικήσουμε, έχει δύναμη η λέξη, και να είμαστε εντάξει απέναντι σε εμάς. Το δεύτερο φέρνει το πρώτο, ή όχι;
Τα φιλιά μου,
με κλειστή πάντα την ομπρέλα μου,
να δροσίζομαι από την βροχή σου!
Side 21,
θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.
Να διεκδικήσουμε τα όνειρά μας, να βάλουμε ένα τέρμα στην παρατεταμένη περίοδο εκπτώσεων. Και ίσως ακουστούμε, γιατί όλοι έχουμε να μιλήσουμε για όνειρα....
Έχω καιρό που θέλω να πιω εκείνον τον καφέ στο όμορφο σπιτικό σου, μου φαίνεται θα τον πιω με μελομακάρονο!
να είσαι καλά φίλε μου, ευχαριστώ για το πέρασμά σου!
Ανιμάκι μου,
σεβασμό,
πρόταση ζωής,
ανθρώπινο,
καμπάνες τα λόγια σου.
Χρειάζεται εμπάργκο στους εμπόρους ωτασπίδων, δε νομίζεις;
Σε φιλώ καλή μου,
και ελπίζω μαζί σου....
Καναρινένια μου!,
ξέρω εγώ τι κρύβεις κάτω από το καναρινί φορεματάκι, εκεί ψηλά στα αριστερά.....
Πόσο μου λείπεις να ξερες....
Φιλί καραμελένιο....
Ανιμάκι μου,
να μια μικρή έμπρακτη απόδειξη δύναμης που μας ενώνει....
να είσαι καλά!
Ελπίζω το μήνυμα να προωθήθηκε, έλειπα γμτ από το σπίτι χθες τέτοια ώρα....
Ακριβό φιλί!
Δημοσίευση σχολίου