Κυριακή 17 Αυγούστου 2008

Νίψον...


TO BALS TWN XAMENWN ONEIRWN - MANOS XATZIDAKIS

Βρέθηκα για λίγο στο χωριό μου.

Έπλυνα το πρόσωπο στη βρύση της εκκλησιάς.

Έδιωξα το καυσαέριο

Τη σκόνη που θολώνει



Και είδα μια αλήθεια διαφορετική



Αληθινά λαϊκή και όχι λαϊκίστικη

Έτοιμη για μαρμελάδα σπιτική

Μια αλήθεια που εξαγνίζει


με την παχιά σκιά της ομπρέλα για τα μυστικά, να τα σκεπάσει


Να τα σπιτώσει



Να τα στεγνώσει στον ήλιο

Να γίνει αιώρα για να τα λικνίσει


ψηφίδα ψηφίδα να τα χαρίσει στο χρόνο


Μια αλήθεια με καμπύλες που ταπεινά σε προσκαλεί

Στην πόρτα της προγιαγιάς και του προπάππου,
της Τιράβας και του Παναγιώτη

Χωρίς ρετουσαρίσματα


Που καρπίζει


Και ωριμάζει


Και παλιώνει σαν κρασί
βήμα βήμα, χέρι χέρι διαβάτης από τα παλιά
Πλέκεται και αγκαλιάζει, αναβάτης προς το φως

Ετοιμάζεται για το χειμώνα
Και γλυκαίνει το φθινόπωρο
Έτοιμη να γίνει χειμαρώδης όταν τα φύλλα
της φανερώσουν την κοκκινωπή τους ωριμότητα

Που επιμένει να ακολουθεί το δικό της δρόμο
κι ας την έχουν λαβώσει

Μια απλή κίνηση το τράβηγμα του σύρτη.
Ένας κόσμος ολόκληρος πίσω από τα παλιά πορτόφυλλα.

47 σχόλια:

LIA είπε...

Κόκκινη ομπρελίτσα, καλησπέρα!

Χρόνια πολλά για τη μαμά σου.Να τη χαίρεσαι.
Τι ωραία εκδρομούλα μας έκανες! με τις πολύ ωραίες φωτογραφίες και τα υπέροχα λόγια σου.
''Ενας κόσμος ολόκληρος πίσω από τα παλιά πορτόφυλλα'' λες.
Τι όμορφος! ο κόσμος αυτός,με την απλότητα και την αγνότητά του! Πόση χαρά,περηφάνια και συγκίνηση νιώθουμε κάθε φορά που τραβάμε το σύρτη.Παίρνουμε δύναμη και μαθήματα υπομονής, με τις τόσες δύσκολίες που είχαν, κι όμως, οι άνθρωποι τότε ήταν ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ.Τους έφταναν τα λίγα και απλά, οι οικογένειες δεμένες κι ευτυχισμένες.Οι άνθρωποι είχαν γαλήνη στην ψυχή κι έβρισκαν αληθινή χαρά στην καθημερινότητά τους.Εγώ κάθε φορά που τραβάω το σύρτη, γίνομαι άλλος άνθρωπος, καλύτερος.
Καλό βράδυ
Με αγάπη

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Λία μου,
σ' ευχαριστώ πολύ!
Ήταν για λίγο το πέρασμά μου,
το χωριό αυτές τις μέρες ζούσε στο δικό του ρυθμό, το σύρτη όπως λες τον τράβηξαν όλοι όσοι είχαν τις ρίζες τους εκεί, όμως, όμως κάπου ενοχλήθηκα, κάπου άρχισε να χάνεται το νόημα και έφυγα λίγο πιο νωρίς για να επιστρέψω σε δύο εβδομάδες, να το απολαύσω όπως εγώ θέλω.
Έπινα το καφεδάκι μου το πρωί κάτω από το τεράστιο πλατάνι και το βλέμμα μου μαγνητίστηκε από τις ψηφίδες του κορμού του. Κάθε ψηφίδα και μια μαρτυρία, μια ιστορία εκείνης της εποχής, της απλής, τότε που όπως λες οι οικογένειες ήταν ευτυχισμένες. Τότε που όλα ήταν πιο απλά και γι' αυτό πιο όμορφα και πιο αγνά. Τότε που η ευτυχία βρισκόταν στις καθημερινές μικρές στιγμές.
Στην αυλίτσα της θείας μου, η πόρτα από το παλιό μικρό σπιτάκι της προγιαγιάς και του προπάππου που είδες και στην φωτογραφία μου μένει όπως παλιά. Επιστρέφω πάντα εκεί γιατί θυμάμαι τα παιδικά μου καλοκαίρια. Με το γαιδουράκο τον Πολυχρόνη στο παχνί του, με το δωματιάκι με τις κουρελούδες που βελονιάζαμε τα καπνά, με το γεφυράκι στο ποτάμι δίπλα που λέγαμε τις παιδικές μας ιστορίες και γεφυρώναμε τους χειμώνες μας... Αισθάνομαι τυχερή που το βίωσα αυτό το κομμάτι του παρελθόντος. Ναι, και εγώ γυρίζω άλλος άνθρωπος,Λία μου, και είχα πολύ καιρό να πάω....
Γι' αυτό και η μάνα μου αισθάνεται ευτυχισμένη εκεί πάνω. Γι' αυτό και προσπαθεί τόσο για το χωριό της...

Να είσαι καλά, μακάρι να μας έρθεις κάποια στιγμή και να πάμε κατά κει...
Χαίρομαι πάντα πολύ με το πέρασμά σου!
Καλό βράδυ, σε φιλώ κι εγώ, με αγάπη.

Dee Dee είπε...

Οταν ηρθα δεν ειχαμε το χρονο να τριγυρισουμε ετσι. Μου χρωστας ξεναγηση :):):)

Ραντεβου σε λιγες μερες στην πολη.

Με μαγευει ο τροπος που γραφεις.....και η μουσικη ειναι απολυτα ταιριαστη!!!

Φιλακιαααααααααααααα

eva είπε...

Ομπρελίτσα μου, καλώς όρισες!
Το χωριό σου φαντάζει βγαλμένο από μιαν άλλη εποχή, την εποχή της αθωότητας, τότε που όλα ήταν απλά και ανεπιτήδευτα και γι' αυτό τόσο μαγευτικά. Γι' αυτό μας συνεπαίρνει κάθε μας απόδραση σε τέτοια μέρη, ειδικά όταν έχουν συνδεθεί με τα δικά μας χρόνια της ανεμελιάς και της αθωότητας.

Νίψον ανομήματα, μη μόν' αν όψιν... απόσταγμα σοφίας που, όπως και να το διαβάσεις, από την αρχή ή απ' το τέλος, το ίδιο απόσταγμα σοφίας σου προσφέρει.

Οι ψηφίδες σου ονειρεμένες!

Πολλά φιλιά :))

xaos είπε...

πολύ όμορφο το χωριό σου και το κυριότερο γεμάτο αναμνήσεις.

ΑΧΤΙΔΑ είπε...

Όμορφες φωτογραφίες ,εγώ που ξέρω και το μέρος το αναπολώ ,εκείνο το περίπατο που κάναμε μετον Δ. στο δάσος.Περίμενε κοριτσάκι θα σε δω το Σάββατο, μου έλειψε η μαμά σου.

anima είπε...

Ένας άλλος κόσμος.Μια άλλη εποχή.
Αυτή της αγνότητας,της αθωότητας και της Αγάπης.

Πόσο κοντά και ταυτόχρονα πόσο μακριά απ΄τη δική μας;

Να γυρνάς πάντα εκεί.Αν και κάτι μου λέει,πως στο "τώρα" σου,ζεις το "τότε".
Και αυτό είναι ωραίο.Και μου αρέσει...

Φιλί

Unknown είπε...

ως αλήθεια με καμπύλες κι ένα νεύμα για γλυκιές συνήθειες...

...σου 'ρχομαι για καλησπέρα...

κι αφήνω ένα φιλί βρόχινο στο σκαλοπάτι σου...

"ζαχαρούλα.." είπε...

...είσαι πολύ τυχερή.. και χαίρομαι που το έχεις "αναγνωρίσει"..... σε ζηλεύω!!!

σε φιλώ......

Από μικρό κι από τρελό είπε...

Απίστευτες οι φωτογραφίες σου απίστευτη κ η περιγραφή σου!!!
Με ενθουσίασε και με ταξίδεψε εκεί που θα ήθελα να ήμουν τώρα!


Σματς!

Alkmini είπε...

θυμησες...!!!
σκαλισμενες στα δεντρα, στα πορτονια, στους παλιους συρτες που ανοιγουν αλλες εποχες, απλες, ανεπιτηδευτες, αληθινες.
το πρασινο...
το πλατανι κι απο κατω στον παχυ του ισκιο το καφεδακι...
η μυρωδια του πλατανου μοναδικη!
το χωριο.
η γιαγια, ο παπους, οι θειες, οι ηχοι του ...
δεν ξερεις αδελφουλα που με ταξιδεψες.
σ ευχαριστω.
φιλια και μεγαλη αγκαλια.

LIA είπε...

Κορίτσι μου, σου στέλνω την καλησπέρα μου και τα συγχαρητήριά μου, για τη μαγευτική μουσική, που συνοδεύει τις υπέροχες φωτογραφίες και τα τόσο όμορφα λόγια σου.Χθες δεν την άκουσα. Υπέροχη, απαλή, γλυκιά, μελωδική,παραδεισένια,Θεϊκή- τι άλλο να πω;-η μουσική σου, αυτή.Την άκουσα πολλές φορές.Εμένα, η καλή μουσική, με ξεκουράζει και με ταξιδεύει.Παίζω και ακορντεόν και ξέρω να ξεχωρίζω την ποιοτική μουσική.Τέτεια είναι, η μουσική που έντυσες αυτή την ανάρτησή σου.
Φιλάκια

Roadartist είπε...

Koκκινη ομπρελα,
σε ευχαριστω για τις ευχες σου και απο εδω.
Πολυ ομορφες οι φωτο σου, αναδυουν την ομορφια των στιγμων στο μαγευτικο τοπο σου..
Να περνας παντα ομορφα ευχομαι, κοντα σε αυθεντικους, αληθινους ανθρωπους. Ειναι σπανιοι στις μερες μας..
Οσο μεγαλωνω τοσο αισθανομαι τη σπουδαιοτητα τους..
να εισαι πολυ καλα, σου στελνω την αγαπη μου.. Πολλα φιλια :)

faraona είπε...

Πως φαινεται οτι αγαπας αυτο το μερος!
Το περιδιαβαινει ο νους σου κι αριστοτεχνικα το περγραφει η πεννα σου...τυχερη που εισαι!!!

Νασαι γερη και να το ζεις μεχρι τα βαθεια σου γεραματα ...

σε φιλω

η κοπέλα με το καναρινί φόρεμα είπε...

Κι είναι τόσο όμορφα τα πορτόφυλλα της ψυχής σου!

Καλημερένια!
Όμορφη βόλτα...!

Marios είπε...

Η ηρεμία,ο καθαρός αέρας,το πράσινο ξεκουράζει το μυαλό και φέρνει στη μνήμη το παρελθόν που για κάποιους από εμάς ήταν καλύτερο από το παρόν και την τεχνολογία.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φίλοι μου!

Έρχομαι στην κυριολεξία σβουριχτά να σας στείλω μια μεγάλη αγκαλιά....
Από Δευτέρα επαναπατρίζομαι, ελπίζω να μη θεωρηθώ αγενής που δε σας έχω δει και κυρίως που δεν σας έχω επισκεφθεί, πραγματική σβούρα έχω γίνει αυτήν την εβδομάδα, τόσο ανάμεικτα τα συναισθήματα, υπερισχύει όμως η μεγάλη μου χαρά, έχουμε πάρτυ για ένα αστεράκι αύριο, ένα ζουζουνι που μου χει πάρει τα μυαλά....
Η βδομάδα μου πέρασε ανάμεσα σε υπερωρίες στη δουλειά (αυγουστιάτικα γρμφφφ!!!!) και προετοιμασίες για το Σάββατο, ο χρόνος μου ελάχιστος (σας γράφω μπλεγμένη ανάμεσα σε καλώδια και φορτιστές)

Ευχαριστώ για το όμορφο πέρασμά σας, θα τα πούμε σύντομα!

Theogr ο κηπουρός είπε...

Σε ευχαριστώ για το ταξίδι. Είχες βάφτιση νομίζω. Να σου ζήσει η κούκλα σου και καλή εβδομάδα.

"ζαχαρούλα.." είπε...

να σας ζήσει... πάντα γελαστή και μέσα στα κέφια!!!!!

φιλάκια, καλή εβδομάδα!!

Ελευθερία Αραβανή είπε...

Πολύ ωραία η επιλογή της μουσικής...μας ταξίδεψες πραγματικά..

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Dee Dee μου,
πέρασαν τόσες μέρες απουσίας μου ηλεκτρονικής που μοιάζει λίγο μπαγιάτικη η απάντηση...
Μου έρχεται στο νου η προσμονή όλης της εβδομάδας να συναντηθούμε, πόσο ωραίο να έχεις κάτι όμορφο να περιμένεις στο άμεσο μέλλον!
Ήταν υπέροχο που συναντηθήκαμε, πάλι λίγο μου φάνηκε, αλλά το ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΘΗΚΑ!
Άντε, τώρα την Κυριακή και μετά στο χωριό με τις βελόνες και τη φωτογραφική, θα περπατήσουμε και θα σε πάω σε μέρη αλλιώτικα, φυσικά όμορφα, με άλλους ρυθμούς...
Φιλάκια φιλενάδα, σ' ευχαριστώ για όλα!
Η Λουνίτσα περνάει πολύ καλά,το Μαράκι μ' έχει απαρνηθεί, πάλι σήμερα στη γιαγιά θα διανυκτερεύσει!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ευαγγελία μου,
αχ, να ξερες πόσο μου λειψες κορίτσι,έχω ξαφνικά βρεθεί σε τόσο απαιτητικές υποχρεώσεις που έχω χαθεί,ο προσωπικός μου χρόνος ελάχιστος αυτές τις μέρες, ελπίζω σύντομα να βρω τους ρυθμούς μου.

Όπως τα λες είναι, εσύ καταλαβαίνεις, το είδα στην ανάρτηση σου τότε που φόρεσες τα αθλητικά σου παπούτσια και χώθηκες στην αγκαλιά των δέντρων!
Και ξέρεις, η βόλτα μου αυτή από την επιγραφή ξεκίνησε, όταν έσκυψα να πλύνω το πρόσωπό μου στη βρύση που στόλιζε...Φερμένη από τα παλιά, ταξιδεύει στο χρόνο όπως οι στάλες του νερού.

Όταν ανοίγεις, όταν έχεις ανάγκη το ταξίδι τότε μόνο αρχίζεις και παρατηρείς... Τις ψηφίδες στον κορμό ενός δέντρου, προσπαθείς να αποκρυπτογραφήσεις τη γραφή τους, τις φωνές, τα γέλια, τους καημούς και τα "δεν περνάς κυρά Μαρία" που κύκλωναν το δέντρο...
Να είσαι καλά φίλη μου, ελπίζω να τα πούμε σύντομα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Χελώνα μου,
είχα από το Πάσχα να πάω στο χωριό μου,μου είχε λείψει πολύ,τις τελευταίες φορές όλο βιαστικές περασιές έκανα...
Αυτή τη φορά θες ο χρόνος στη διάθεσή μου, θες το καλοκαίρι το είδα με τα παιδικά μου μάτια. Και είναι πραγματικά ωραίες οι αναμνήσεις από εκείνα τα χρόνια!
Χαίρομαι που ξαναβρισκόμαστε, ελπίζω να τα πούμε σύντομα,
να είσαι καλά!
Τα φιλιά μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αχτιδούλα μου,
πόσο μου αρέσει που έχουμε κοινές αναμνήσεις, που μοιραζόμαστε εικόνες και χώρους!
Τι ωραία που ήταν το Σάββατο!
Τι συγκινητική η παρουσία σου, αλλά και της οικογένειάς σου! Πόσο κοντά μας ήσουν!
Σε ευχαριστώ για όλα και σε φιλώ,
θα τα πούμε σύντομα,
κανονίζω για μέσα Σεπτέμβρη Θεσ/νίκη, αλλά με ξέρεις, δε θέλω μακροπρόθεσμα σχέδια, μακάρι να τα καταφέρω!
Μια μεγάλη αγκαλιά και φιλί συγγενικό!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Anima,
.....

το τότε στο τώρα...
Το είδα που το έγραψες και η αίσθηση έγινε συναίσθηση.
Βαθαίνω τις ρίζες μου, να γίνει όσο πιο γίνεται σταθερός ο κορμός μου, μάλλον αυτό μου συμβαίνει...

Συμφωνώ πως είναι ωραία, την είχα ξεχάσει αυτήν την ομορφιά!

Τι μου κάνεις καρδούλα;
Σας έχασα όλους τις τελευταίες μέρες!

Σε φιλώ νυχτοπούλι!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Νεράιδα μου,

πόσο απαλά τα βρόχινα φιλιά σου...

αυτή την αλήθεια με τις καμπύλες έχω την αίσθηση ότι την έχεις δοκιμάσει, όπως και το γαργάλητο των νερών από το ποτάμι του χωριού μου !

Σου στέλνω την πιο όμορφη καληνύχτα με κλειστή την ομπρέλα μου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ζαχαρούλα μου,
καλό μου κοριτσούδι,

για περίμενε, για περίμενε γιατί κοντά είναι ο Σεπτέμβρης!Θα πάμε κατα κει, δε μου γλιτώνεις!

Σου είπε το δρομάκι την περιπέτεια της πετρούλας;

Φιλιά πολλά ομορφόπαιδο, καλή εβδομάδα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Από μικρό και από τρελό....

καλώς σε βρίσκω,χαίρομαι που ήρθες στα μέρη μου,
χαίρομαι που σου άρεσαν, να έρχεσαι, κάπου κάπου όταν μου προκύπτει φεύγω κι εγώ με τις φωτογραφίες....
Διαβάζεις για εξεταστική;
Διπλό σματς!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αλίκη μου,
αδερφούλα,
έλα,
πιάσε μου το χέρι...
Πάμε!
Ξέρουμε εμείς!
Αγκαλιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Λία μου,
ο Χατζηδάκης με συνεπαίρνει πάντοτε, οι νότες του μού μοιάζουν να στοβιλίζονται ρυθμικά σε μια ατελείωτη γιορτή, σε ένα διαρκές γίγνεσθαι, σε μια μόνιμη αποκάλυψη!
Αλήθεια, παίζεις ακορντεόν;Πόσο ζηλευτό!
Τι ευλογία να μπορείς να αισθάνεσαι διαφορετικά τη μουσική, σα να έχεις μια έκτη αίσθηση!

Να είσαι καλά, πάντα με συγκινεί το πέρασμά σου!
Σε φιλώ και σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

roadartist,
κοριτσάκι, μου έλειψες καλή μου,
χαμένη τις τελευταίες μέρες και μοιρασμένη σε πολλά κομμάτια, άλλοτε χαράς και άλλοτε πίεσης και διεκπεραίωσης....
Άρχισε η σοφία να στάζει στην ψυχούλα σου....
Όσο μεγαλώνω...
Τόσο αναγνωρίζω...
Τόσο λαχταρώ...
Τόσο αναζητώ...
Το γνήσιο και το αυθεντικό, κυρίως στους ανθρώπους! Πόσο σπάνιο τελικά!
Να είσαι καλά φιλενάδα, ελπίζω ότι θα τα πούμε σύντομα. Σε φιλώ γλυκά και στου στέλνω μια μεγάαααλη αγκαλιά και την δική μου αγάπη!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Φαραόνα μου!
Πόσο φαίνεται ότι πιάνεις την λεπτομέρεια τόσο σοφά και συνθέτεις το σύνολο!
Είναι τόσο ωραίο το χάρισμά σου!
Σου αρκεί το δευτερόλεπτο για να πιάσεις μια στιγμή και να τη φυλακίσεις!
Σε φιλώ διπλά για αυτό σου το γνώρισμα, πόσο μου αρέσει!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Καναρινένια μου,

μα, δε θυμάσαι που μου χάρισες λίγη από την μπογίτσα σου όταν την έβαφα;

Καληνύχτα απαλή και όμορφη σαν την ψυχή σου!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Μάριε,
δεν αποποιούμαι το παρόν, ούτε την τεχνολογία, απλώς προσπαθώ να το γεμίσω με αρώματα από το παρελθόν για να μη μου στεγνώσει....
Εχεις δίκιο, αποφορτίζεσαι και καθαρίζει το μυαλό εκεί...
Να είσαι καλά
(σου χρωστώ κάτι, δεν το ξέχασα!)
Καλό σου βράδυ!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

theorg,
φίλε μου, αχ και να ξερες πόσο μου λειψε ο κήπος σου!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, η βάφτιση ήταν της κόρης της αδερφής μου, είναι ένα απίστευτο μωρό που του έχω τρελή αδυναμία!
να είσαι καλά, ελπίζω να τα πούμε σύντομα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ζαχαρουλίνι,
ευχαριστώ πολύ πολύ,
τα έμαθες τα καθέκαστα απ' το εξοχικό.... Πολύ ροκ βάφτιση, θα τα πούμε κι από κοντά, μα πολύ σου λέω... Βρε να χορεύει στα χέρια του παπά μέσα στην κολυμβήθρα....
Καλή εβδομάδα και σε σένα φιλενάδα, όσο για το πατούμενο, μου τη φέρανε κανονικά!

Φιλααααααάκια!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

ελευθερία αραβανή,

πόσο χαίρομαι που σε βρίσκω στην ομπρέλα μου!Καλώς όρισες!
Ακόμη περισσότερο αν μπόρεσες για λίγο να ταξιδέψεις μαζί μου!
Καλό ξεκίνημα στο νέο σου ταξίδι, θα τα πούμε σύντομα με άλλους προορισμούς και από το δικό σου χώρο!
Τα φιλιά μου και την καληνύχτα μου!

eirini είπε...

Τί όμορφες φωτογραφίες! Κόκκινη ομπρελίτσα μου τί κάνεις; Γύρισα! Ναι, ήταν υπέροχα! Ηθελα να σου δώσω τις ευχές μου για το μωράκι σας! Να το δείτε να μεγαλώνει, γερό και δυνατό, και να του προσφέρετε πάντα την τόοοοοοοσο μεγάλη αγάπη σας! Είναι τυχερό παιδί με τόσο όμορφη οικογένεια γύρω του. Σε φιλώ γλυκά!

anima είπε...

Ομπρελίτσα μου,

ελπίζω η Dee μας,να θυμήθηκε να σου δώσει ένα μήνυμα που είχα για σένα...

Καλό βράδυ
και
δυό φιλιά

"ζαχαρούλα.." είπε...

καλημέρα κυρία μου!!!!!!!!!!

Αλεξάνδρα είπε...

Πανέμορφες φωτογραφίες από έναν κόσμο που δεν μας αξίζει πια. Που του κλείσαμε την πόρτα χρόνια τώρα.

Αν όμως οι άνθρωποι ήταν Ευτυχισμένοι γιατί έψαξαν σε άλλους κόσμους; γιατί αποποιήθηκαν την ευτυχία τους; Που νόμιζαν πως θα την διπλασιάσουν;

Ισως αν δεν είχαμε στερηθεί αυτόν τον κόσμο να μην καταλαβαίναμε την αξία του. Τώρα κοιτάμε με άλλο μάτι τα καρύδια πάνω στην καρυδιά, με άλλο βλέμμα το πουλάκι που κατεβαίνει να ξεδιψάσει την δίψα του.

Μπαίνουμε σ΄αυτόν τον κόσμο για 2-3 βδομάδες τον χρόνο. Ισα για να θυμόμαστε τα χρώματα του παράδεισου.

Ευτυχώς το καλοκαίρι είναι ακόμα εδώ

Φιλιά

lila είπε...

Υπέροχες φωτογραφίες,εικόνες ουσιαστικής ζωής.Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τέτοια βιώματα και έναν τόπο να γυρίζουμε και να καταλαβαίνουμε την ουσία της πραγματικής ζωής και της ύπαρξής μας.

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ρηνιώ μου,

χαίρομαι που πέρασες πολύ καλά,
ακόμα δεν πρόλαβα να έρθω να δω τα καθέκαστα, πολύ πίεση και έχω χάσει την ελαστικότητά μου...Από το πουθενά ήρθε το μπουρίνι, όπως όλα τα μπουρίνια!
Ευχαριστώ πολύ φιλενάδα για τις ευχές σου, το μικρό είναι απίθανο, πολύ ζουζούνι και πολύ του χορού και του γέλιου, ένα περιβολάκι ανθισμένο,θα έρθεις από κοντά όμως να τα πούμε, όπως είχαμε συνεννοηθεί, εκτός αν σε προλάβω εγώ,κανονίζω για αρκετά άμεσα!
Τα φιλιά μου ομορφοκόριτστο!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

animaki μου,

τι ωραία!
ναι, μου το έδωσε!
Το φυλάω κλειδάκι βραδινό!
Τα δικά μου φιλιά και αγκαλιά!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Ζαχαρούλα μου,
Πόσες καλημέρες σου χρωστάω εγώ, μου λες;;;;;;;
Τι καλά που μου ανοίγεις τη μέρα!

Γρμφφφφφφ!
μοιάζει κακοστημένο αστείο αυτό που μου συμβαίνει αυτές τις μέρες!
Θα το καταχωρήσω στο ντουλαπάκι που λέει "προσοχή, κακά όνειρα"...
Φιλάκια φιλενάδα,
ελπίζω ότι θα τα πούμε σύντομα!
Τα φιλιά μου και στην ιφ!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Αλεξάνδρα μου,
πόσο καιρό έχουμε να τα πούμε,
πόσο χαίρομαι που σε βλέπω!
Να απαντήσω με ένα "μικρούλι αχ" που λέει κι ο Γιάννης;

Ξαναπές το μου ότι το καλοκαίρι είναι ακόμη εδώ...Γιατί εμένα μου το κλέψανε το υπόλοιπο φέτος!

Ο άνθρωπος έχει την περιέργεια και την ανησυχία, θέλει να προχωράει μπροστά, μόνο που στη διαδρομή έχασε τα μέτρα και τα σταθμά, εκείνα της παλιάς ζυγαριάς, αλεξάνδρα μου, και ζυγίζει πολύ στα κουτουρού!

Κι όμως είναι στα γονίδια μας, από γενιά σε γενιά, από τους προπροπροπαππούδες μας καταγεγραμμένες οι εικόνες και οι μυρωδιές, ο παράδεισος όπως λες της αληθινής μας φύσης, αυτής στην οποία ανήκουμε.

Τα φιλιά μου , μα πόσο χαίρομαι που σε είδα!

Κόκκινη Ομπρέλα είπε...

Λίλα μου,
τι ωραία η εικόνα σου!
Αλήθεια,
πραγματικότητα,
ουσία,
δηλαδή ομορφιά, αυθεντική ομορφιά, χωρίς ψιμύθια!
Πολύ μου κοστίζει που μάλλον δεν θα τα καταφέρω αύριο να πάω :(
Τα φιλιά μου, καλό βράδυ!