Καταπληκτικες οι φωτογραφιες ομπρελιτσα. (ειδικα η δευτερη και αυτη με τα πρασινα νερα μου αρεσαν πιο πολυ) Θα περιμενω οταν εχεις λιγο παραπανω χρονο και ποστακι με περιγραφη του νησιου.
Aντώνη, από φυσικού τους τα μέρη είναι πολύ ωραιότερα... Και, αχ, να μπορούσα να μεταφέρω και τους ήχους... παφλασμός θάλασσας και τζιτζίκια, τόσο πολλά, που έμπαιναν στο αυτοκίνητο στη διαδρομή... Μάλιστα το βράδυ "ξαπόσταιναν" στο μπαλκόνι καμιά 10ριά, ένα το βαφτίσαμε κιόλας-ο Όμηρος-, γιατί καθόταν πάντα στην καρέκλα του μπαλκονιού...Τον έχω κι αυτόν φωτογραφία...(ελπίζω να είναι ο Όμηρος δηλαδή...). Η δεύτερη είναι από τη "σοφίτα" μας, μόνο αυτό το κτίριο υπάρχει εκεί και τίποτα άλλο τριγύρω... Στη μέση του πουθενά κυριολεκτικά! Για το νησί μάλλον θα κάνω update στις "Αποδράσεις",να προσθέσω και καμιά φωτογραφία, γιατί όλες από το internet τις είχα βάλει τότε... Αυτό που με εντυπωσίασε πάντως ήταν ότι μετά από 14 χρόνια το νησί δεν άλλαξε καθόλου, το ίδιο αγνό θιακίσιο τοπίο με τις ελιές, τα φραγκόσυκα, τα αμπέλια και τις πεντακάθαρες θάλασσες, και αυτό που με κατασυγκίνησε ήταν ότι οι άνθρωποι στο μέρος που δούλευα τότε με αναγνώρισαν...,μάλιστα μια γιαγιούλα με φώναξε από μακριά: "κυρά μου" την πλησιάσα, με αγκάλιασε και μου είπε: "ήσουν εδώ τότε με τα πρώτα παιδιά που ήρθαν στο νησί...". Η φιλοξενία δε, με κατασκλάβωσε... Καλό βράδυ, θα την έχουμε την περιγραφή συντόμως! :)))
ήταν οργανωμένο το έγκλημα, πίστεψέ με, αυτό έψαχνα, αυτό βρήκα...(εκ του ασφαλούς βέβαια, ήταν δοκιμασμένη συνταγή...) Και οι μπαλκονάδες ήταν ωραίες(φαντάσου ότι τα πρώτα βράδια, που δεν είχε γεμίσει ακόμα το φεγγάρι αρκετά, δε βλέπαμε τίποτα, μα τίποτα, μόνο άστρα και ακούγαμε τη θάλασσα) και βρήκα και βοτσαλάκια με φυσική τρύπα για να τα κάνω κρεμαστά... Βρήκα κι ένα βότσαλο με "παράσταση" σχεδίας, είναι να τρελαίνεσαι μερικές φορές με τη φύση! Ευχαριστώ για τις ευχές σου, ναι, ήταν πολύ πολύ καλά! Και μένα μου λείψατε, αν και σας έφερνα κοντά μου, με τον τρόπο μου, οι διάφορες εικόνες πάντα λειτουργούν συνειρμικά. Γνώρισα και μια συντοπίτισσά σου (θα στα πω ...)
Το σίδερο; Γύρισα με τρελή ενέργεια, σε ένα βράδυ το κατάφερα... κι ούτε που με πείραξε, χι, χι!
αλικάκι μου, αδέρφι, χαίρομαι που σου άρεσαν, άστα όμως, κάτι μ' έπιασε, τρέλα, ήθελα να τα αποτυπώνω όλα, και έβγαλα τελικά 450 φωτογραφίες...Κόντεψαν να μου πετάξουν τη μηχανή στη θάλασσα, ένα πρωί που την ξέχασα, άκουσα ένα συντονισμένο: "ουφ, ευτυχώς" . Τι να κάνουμε, ο καθείς με την τρέλα του... Τον είδες τον Ομηρούλη; Αυτή η φωτογραφία προέκυψε από ξεσήκωμα δικό σου, όχι μην τρομάζεις, δεν σου κάνω πρόταση για ανάρτηση για τα τζιτζίκια... Φιλιά στα μούτρα σου ;)
Ξέρω ότι πέρασες τέλεια,ξεκουράστηκες,γαλήνεψες. Οι φωτογραφίες σου φανταστικές.Αυτή με τα βότσαλα και τα κύμματα ΦΑ ΝΤΑ ΣΤΙ ΚΗ! Βγάλτην μου σε χαρτί Α4 να την κάνω ντεκουπάζ:))
Καλώς το κορίτσι μας! Είπα κι εγώ ότι πήγα σε μέρη μαγικά, αλλά η ελλαδίτσα μας δεν παίζεται με τίποτα τελικά! Πολύ χαίρομαι που πέρασες καλά κι εύχομαι καλή συνέχεια και για το υπόλοιπο καλοκαίρι! Διέκρινα ότι διαβάζεις το καινούργιο της Μαντά - πώς σου φαίνεται;
δρομάκι μου, και ξεκουράστηκα και γαλήνεψα και γέμισα... πήρα δυνάμεις κοινώς. Εσύ ξέρεις πόσο πολύ το χρειαζόμουν... Όσο για τις φώτο, πρέπει να μου αφιερώσεις ολόκληρο απόγευμα για να τις δούμε όλες... Και μετά μου λέτε γιατί ο Ιούλιος είναι ο αγαπημένος μου μήνας... Τζίτζικας γίνομαι κι εγώ... παρέα με τον Όμηρο ;) Φιλάκι.
Dee Dee μου, φιλενάδα.... Δεν ξέρω αν είναι καλή η μηχανή, είναι sony cyber-shot 8.1 megapixels, αλλά συνήθως βγάζω με 5 στις διακοπές γιατί η κάρτα μνήμης μου είναι 250άρα και με τα 8 βγάζει γύρω στις 64 φωτογραφίες, οπότε πρέπει να πηγαίνω πιο συχνά σε μαγαζιά να την αδειάζω, γιατί δεν έχω εκεί computer... Απλώς όταν έχει θάλασσα βάζω μία ρύθμιση ειδική για τοπίο με νερό που το αποτυπώνει πιο ζωντανά... Όσο για το δωμάτιο προς τα έξω, έχω κάνει γιόγκα στην κυριολεξία για να πετύχω την πραγματικότητα, γιατί αν σταθείς από μακριά φαίνεται μόνο μια ασπρίλα έξω... Θέλει να βρεις την κατάλληλη γωνία... Θα το ξαναπώ, αν δεν ταιριάζαμε δε θα συμπεθεριάζαμε, εσύ καταλαβαίνεις την πώρωση...Γιατί στην οικογένεια τρώμε δούλεμα κι εγώ κι η μάνα μου με τις φωτογραφίες, τόσο που μας αποφεύγουν.... Κι εμένα μ ου λείψες απο δω...Να μη σου πω και γενικότερα... Θέλω να σε δω! Κλέβω κίνηση σου: χτυπάω το ένα τακούνι απαιτητικά, τακ, τακ, τακ... Αντε, μένω στα φιλιά προς το παρόν...xxxxxxxxxxxxxxxxxx
Μαρία μου, θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι με την Κύπρο είμαι "ερωτευμένη",κάθε τόπος έχει τη δική του μαγεία, αρκεί να είσαι ανοιχτός για να την ανακαλύψεις! χαίρομαι που ξαναβρισκόμαστε, καιχαίρομαι που πέρασες κι εσύ υπέροχα! Το τελείωσα στις διακοπές το βιβλίο, δοκίμασα απίστευτη έκπληξη στο τέλος,δεν το περίμενα, αλλά θα στα πω κατ' ιδίαν γιατί θα χαλάσω τη μαγεία για όποιον το διαβάσει... Διάβασα επίσης και το "Έρως, Θέρος, Πόλεμος" της Φακίνου και μου άρεσε πάρα πολύ. Τώρα διαβάζω το "φάντασμα της αξόδευτης αγάπης" της Βαμβουνάκη, είχα διαβάσει πέρισυ τον Παλιάτσο και την Άνιμα, ε, και λίγη ψυχολογία δε βλάπτει, ε; Περιμένω όμως πώς και πώς το δεύτερό σου, θα σκάσω σου λέω... Τα φιλιά μου καλή μου φίλη!
Πανέμορφες οι φωτογραφίες σου ομπρελίτσα μου.Με ταξίδεψες.Ελπίζω να πέρασες καλά και να ανασύνταξες δυνάμεις. Διαβάζεις το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης;Της Μάρως μου;Είναι η λατρεμένη μου.Για ρώτα και τη Dee;Όταν το τελειώσεις να μου πεις τη γνώμη σου.Ναι;
ανιμάκι μου, πώς μου ξέφυγε το περασμά σου; Βρήκα τον εαυτό μου, αυτόν που είχα αφήσει να μου κλέψει η ασφυκτική πίεση του χρόνου και των υποχρεώσεων, βρήκα και πολλά άλλα, αλλά το κυριότερο κατάφερα να συναντήσω τους φίλους μου και το νεογέννητο μικράκι τους και να χωθώ στην υπέροχη αγκαλιά τους! Ναι, διαβάζω τη Μάρω, μου αρέσει πολύ(δεν τα έχω διαβάσει όλα, αλλά έχω διαβάσει πολλά βιβλία της), πέρισυ πάλι τέτοιο καιρό είχα διαβάσει τον Παλιάτσο και την Άνιμα... Και ξέρεις κάτι; Με συναντώ πολύ συχνά μέσα στις αφηγήσεις της και στους προβληματισμούς της, είναι μερικές φορές που αισθάνομαι ότι μου γράφει επιστολή... αυτό δεν άλλωστε η επιτυχία σε μια συγγραφέα; Να την αισθάνεσαι φίλη, αδελφή... Κοντεύω να το τελειώσω...Ξέρεις; Είχα κι εγώ την ίδια αγάπη για την Φράνσις Νόλαν... Να σαι καλά ανιμάκι, σε φέρνω συχνά στο νου διαβάζοντας τη Μάρω.
14 σχόλια:
Καταπληκτικες οι φωτογραφιες ομπρελιτσα. (ειδικα η δευτερη και αυτη με τα πρασινα νερα μου αρεσαν πιο πολυ)
Θα περιμενω οταν εχεις λιγο παραπανω χρονο και ποστακι με περιγραφη του νησιου.
:)
Καλο βραδυ!
Τζα!!!!
Ηρθαμε ηρθαμε?
Βρε συ θα μας τρελλανεις?
Τι ομορφιες ειν αυτες, τι θαλασσες?Τι μπαλκοναδες?
Τι βοτσαλα?
Ποσο χαιρομαι κοριτσακι μου που περασες καλα!!!!!
Αντε και του χρονου και νασαι παντα πολυ πολυ καλα και ν απολαμβανεις.
Σε φιλω
Καλωσορισες
μας ελειψες
(το σιδερο το τελειωσες?)
Σισ!!!!!!!!!!!
τι φοβερες φωτος ειναι αυτες??!!!!!
πω πω ... εμεινα καγκελο...
αλλο ενα ταλεντο ε?!!!!
μπαλκοναδα πρωτη. first!
γατζος φοβερος , οπως επισης βιβλιο και τα διαφορα επιπεδα που αποτυπωσες.
Μπραβο με κεφαλαιο Μπ.
φιλακια. θελω αναρτηση οπως εσυ ξερεις.
οκ?
Aντώνη,
από φυσικού τους τα μέρη είναι πολύ ωραιότερα... Και, αχ, να μπορούσα να μεταφέρω και τους ήχους... παφλασμός θάλασσας και τζιτζίκια, τόσο πολλά, που έμπαιναν στο αυτοκίνητο στη διαδρομή... Μάλιστα το βράδυ "ξαπόσταιναν" στο μπαλκόνι καμιά 10ριά, ένα το βαφτίσαμε κιόλας-ο Όμηρος-, γιατί καθόταν πάντα στην καρέκλα του μπαλκονιού...Τον έχω κι αυτόν φωτογραφία...(ελπίζω να είναι ο Όμηρος δηλαδή...).
Η δεύτερη είναι από τη "σοφίτα" μας, μόνο αυτό το κτίριο υπάρχει εκεί και τίποτα άλλο τριγύρω... Στη μέση του πουθενά κυριολεκτικά!
Για το νησί μάλλον θα κάνω update στις "Αποδράσεις",να προσθέσω και καμιά φωτογραφία, γιατί όλες από το internet τις είχα βάλει τότε...
Αυτό που με εντυπωσίασε πάντως ήταν ότι μετά από 14 χρόνια το νησί δεν άλλαξε καθόλου, το ίδιο αγνό θιακίσιο τοπίο με τις ελιές, τα φραγκόσυκα, τα αμπέλια και τις πεντακάθαρες θάλασσες, και αυτό που με κατασυγκίνησε ήταν ότι οι άνθρωποι στο μέρος που δούλευα τότε με αναγνώρισαν...,μάλιστα μια γιαγιούλα με φώναξε από μακριά: "κυρά μου" την πλησιάσα, με αγκάλιασε και μου είπε: "ήσουν εδώ τότε με τα πρώτα παιδιά που ήρθαν στο νησί...". Η φιλοξενία δε, με κατασκλάβωσε...
Καλό βράδυ, θα την έχουμε την περιγραφή συντόμως!
:)))
φαραόνα μου,
ήρθαμε, ήρθαμε...
ήταν οργανωμένο το έγκλημα, πίστεψέ με, αυτό έψαχνα, αυτό βρήκα...(εκ του ασφαλούς βέβαια, ήταν δοκιμασμένη συνταγή...)
Και οι μπαλκονάδες ήταν ωραίες(φαντάσου ότι τα πρώτα βράδια, που δεν είχε γεμίσει ακόμα το φεγγάρι αρκετά, δε βλέπαμε τίποτα, μα τίποτα, μόνο άστρα και ακούγαμε τη θάλασσα) και βρήκα και βοτσαλάκια με φυσική τρύπα για να τα κάνω κρεμαστά... Βρήκα κι ένα βότσαλο με "παράσταση" σχεδίας, είναι να τρελαίνεσαι μερικές φορές με τη φύση!
Ευχαριστώ για τις ευχές σου,
ναι, ήταν πολύ πολύ καλά!
Και μένα μου λείψατε, αν και σας έφερνα κοντά μου, με τον τρόπο μου, οι διάφορες εικόνες πάντα λειτουργούν συνειρμικά. Γνώρισα και μια συντοπίτισσά σου (θα στα πω ...)
Το σίδερο; Γύρισα με τρελή ενέργεια, σε ένα βράδυ το κατάφερα... κι ούτε που με πείραξε, χι, χι!
Φιλιά πολλά πολλά!
αλικάκι μου,
αδέρφι, χαίρομαι που σου άρεσαν,
άστα όμως, κάτι μ' έπιασε, τρέλα, ήθελα να τα αποτυπώνω όλα, και έβγαλα τελικά 450 φωτογραφίες...Κόντεψαν να μου πετάξουν τη μηχανή στη θάλασσα, ένα πρωί που την ξέχασα, άκουσα ένα συντονισμένο: "ουφ, ευτυχώς" . Τι να κάνουμε, ο καθείς με την τρέλα του...
Τον είδες τον Ομηρούλη; Αυτή η φωτογραφία προέκυψε από ξεσήκωμα δικό σου, όχι μην τρομάζεις, δεν σου κάνω πρόταση για ανάρτηση για τα τζιτζίκια...
Φιλιά στα μούτρα σου ;)
Ξέρω ότι πέρασες τέλεια,ξεκουράστηκες,γαλήνεψες.
Οι φωτογραφίες σου φανταστικές.Αυτή με τα βότσαλα και τα κύμματα ΦΑ ΝΤΑ ΣΤΙ ΚΗ!
Βγάλτην μου σε χαρτί Α4 να την κάνω ντεκουπάζ:))
Τι καταπληκτικες φωτογραφιες!!!
Πρεπει να ειναι και η μηχανη καλη γιατι καποιες ειναι δυσκολες. Πως εβγαλες τετοια χρωματα μεσα απο το δωματιο προς τα εξω;;;
Απιστευτες, απιστευτες!!!
Εχω κλεψει τις περισσοτερες....μη σου πω ολες :):):)
Φιλακια κουκλαρα μου.
Μας ελειψες πολυ απο δω !!!
Καλώς το κορίτσι μας! Είπα κι εγώ ότι πήγα σε μέρη μαγικά, αλλά η ελλαδίτσα μας δεν παίζεται με τίποτα τελικά! Πολύ χαίρομαι που πέρασες καλά κι εύχομαι καλή συνέχεια και για το υπόλοιπο καλοκαίρι! Διέκρινα ότι διαβάζεις το καινούργιο της Μαντά - πώς σου φαίνεται;
δρομάκι μου,
και ξεκουράστηκα και γαλήνεψα και γέμισα... πήρα δυνάμεις κοινώς. Εσύ ξέρεις πόσο πολύ το χρειαζόμουν... Όσο για τις φώτο, πρέπει να μου αφιερώσεις ολόκληρο απόγευμα για να τις δούμε όλες...
Και μετά μου λέτε γιατί ο Ιούλιος είναι ο αγαπημένος μου μήνας...
Τζίτζικας γίνομαι κι εγώ... παρέα με τον Όμηρο ;)
Φιλάκι.
Dee Dee μου,
φιλενάδα....
Δεν ξέρω αν είναι καλή η μηχανή, είναι sony cyber-shot 8.1 megapixels, αλλά συνήθως βγάζω με 5 στις διακοπές γιατί η κάρτα μνήμης μου είναι 250άρα και με τα 8 βγάζει γύρω στις 64 φωτογραφίες, οπότε πρέπει να πηγαίνω πιο συχνά σε μαγαζιά να την αδειάζω, γιατί δεν έχω εκεί computer... Απλώς όταν έχει θάλασσα βάζω μία ρύθμιση ειδική για τοπίο με νερό που το αποτυπώνει πιο ζωντανά...
Όσο για το δωμάτιο προς τα έξω, έχω κάνει γιόγκα στην κυριολεξία για να πετύχω την πραγματικότητα, γιατί αν σταθείς από μακριά φαίνεται μόνο μια ασπρίλα έξω... Θέλει να βρεις την κατάλληλη γωνία...
Θα το ξαναπώ, αν δεν ταιριάζαμε δε θα συμπεθεριάζαμε, εσύ καταλαβαίνεις την πώρωση...Γιατί στην οικογένεια τρώμε δούλεμα κι εγώ κι η μάνα μου με τις φωτογραφίες, τόσο που μας αποφεύγουν....
Κι εμένα μ ου λείψες απο δω...Να μη σου πω και γενικότερα... Θέλω να σε δω! Κλέβω κίνηση σου: χτυπάω το ένα τακούνι απαιτητικά, τακ, τακ, τακ...
Αντε, μένω στα φιλιά προς το παρόν...xxxxxxxxxxxxxxxxxx
Μαρία μου,
θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι με την Κύπρο είμαι "ερωτευμένη",κάθε τόπος έχει τη δική του μαγεία, αρκεί να είσαι ανοιχτός για να την ανακαλύψεις!
χαίρομαι που ξαναβρισκόμαστε, καιχαίρομαι που πέρασες κι εσύ υπέροχα!
Το τελείωσα στις διακοπές το βιβλίο, δοκίμασα απίστευτη έκπληξη στο τέλος,δεν το περίμενα, αλλά θα στα πω κατ' ιδίαν γιατί θα χαλάσω τη μαγεία για όποιον το διαβάσει... Διάβασα επίσης και το "Έρως, Θέρος, Πόλεμος" της Φακίνου και μου άρεσε πάρα πολύ. Τώρα διαβάζω το "φάντασμα της αξόδευτης αγάπης" της Βαμβουνάκη, είχα διαβάσει πέρισυ τον Παλιάτσο και την Άνιμα, ε, και λίγη ψυχολογία δε βλάπτει, ε;
Περιμένω όμως πώς και πώς το δεύτερό σου, θα σκάσω σου λέω...
Τα φιλιά μου καλή μου φίλη!
Πανέμορφες οι φωτογραφίες σου ομπρελίτσα μου.Με ταξίδεψες.Ελπίζω να πέρασες καλά και να ανασύνταξες δυνάμεις.
Διαβάζεις το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης;Της Μάρως μου;Είναι η λατρεμένη μου.Για ρώτα και τη Dee;Όταν το τελειώσεις να μου πεις τη γνώμη σου.Ναι;
Καληνύχτα
και ενα φιλί
ανιμάκι μου,
πώς μου ξέφυγε το περασμά σου;
Βρήκα τον εαυτό μου, αυτόν που είχα αφήσει να μου κλέψει η ασφυκτική πίεση του χρόνου και των υποχρεώσεων, βρήκα και πολλά άλλα, αλλά το κυριότερο κατάφερα να συναντήσω τους φίλους μου και το νεογέννητο μικράκι τους και να χωθώ στην υπέροχη αγκαλιά τους!
Ναι, διαβάζω τη Μάρω, μου αρέσει πολύ(δεν τα έχω διαβάσει όλα, αλλά έχω διαβάσει πολλά βιβλία της), πέρισυ πάλι τέτοιο καιρό είχα διαβάσει τον Παλιάτσο και την Άνιμα... Και ξέρεις κάτι; Με συναντώ πολύ συχνά μέσα στις αφηγήσεις της και στους προβληματισμούς της, είναι μερικές φορές που αισθάνομαι ότι μου γράφει επιστολή... αυτό δεν άλλωστε η επιτυχία σε μια συγγραφέα; Να την αισθάνεσαι φίλη, αδελφή... Κοντεύω να το τελειώσω...Ξέρεις; Είχα κι εγώ την ίδια αγάπη για την Φράνσις Νόλαν...
Να σαι καλά ανιμάκι, σε φέρνω συχνά στο νου διαβάζοντας τη Μάρω.
Δημοσίευση σχολίου